Σε μια εβδομάδα που ο πρωθυπουργός του Ηνωμένου Βασιλείου Μπόρις Τζόνσον παραδέχτηκε ότι παραβίασε τους κανόνες καραντίνας COVID-19, μια νέα μελέτη διαπίστωσε ότι οι αμερόληπτες, διαφανείς και ειλικρινείς κυβερνητικές επικοινωνίες είναι θεμελιώδεις για την επίτευξη και τη διατήρηση της κυβερνητικής εμπιστοσύνης σε καταστάσεις έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία.

Η έρευνα, με επικεφαλής το Πανεπιστήμιο του Πόρτσμουθ, διαπίστωσε ότι σε επείγοντα περιστατικά δημόσιας υγείας, οι κυβερνήσεις πρέπει να είναι υπεύθυνες, να ενεργούν γρήγορα και να καθιερώνουν ειλικρινή και έγκαιρο διάλογο με το κοινό για να ενθαρρύνουν την εμπιστοσύνη και τη συνεργασία και να αμβλύνουν τον φόβο.

Ο καθηγητής Jia Liu από το Portsmouth Business School, ο Δρ. Yasir Shahab από το Πανεπιστήμιο Xijing και ο Hafiz Hoque από το Πανεπιστήμιο της Υόρκης διερεύνησαν πόσο καλά εμπιστευόταν το κοινό η κυβέρνηση. καταλληλα μετρα για την καταπολέμηση έκτακτων περιστατικών δημόσιας υγείας και πώς αυτή η εμπιστοσύνη μπορεί να τις επηρεάσει στην πρόληψη της εξάπλωσης του COVID-19.

Η μελέτη, που δημοσιεύτηκε από το British Journal of Management, αναλύθηκε παγκόσμια δεδομένα από τη Διεθνή Έρευνα για τον Κορωνοϊό που αποτελείται από 111.196 ερωτηθέντες σε 178 χώρες μεταξύ 20 Μαρτίου και 8 Απριλίου 2020. Αυτή η έρευνα παρέχει τα πρώτα παγκόσμια στοιχεία ότι οι ολοκληρωμένες πολιτικές απόκρισης της κυβέρνησης σε συνδυασμό με τα μέτρα περιορισμού της υγείας και την οικονομική ανακούφιση είναι ζωτικής σημασίας για την απόκτηση της εμπιστοσύνης και της υποστήριξης του κοινού .

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι η αποτελεσματικότητα αυτών των μέτρων και περιορισμών εξαρτιόταν από τη συνεργασία μεμονωμένων ατόμων, βασισμένη στην εμπιστοσύνη του κοινού.

Ο καθηγητής Jia Liu λέει ότι «η εμπιστοσύνη έχει ερευνηθεί εκτενώς, σε διαφορετικά περιβάλλοντα από διαφορετικές οπτικές γωνίες, ωστόσο τα κυβερνητικά μέτρα και ο τρόπος με τον οποίο επηρεάζουν την εμπιστοσύνη του κοινού δεν έχουν μελετηθεί σε παγκόσμια κλίμακα, ούτε στο πλαίσιο έκτακτης ανάγκης για τη δημόσια υγεία».

«Ερευνήσαμε ποιοι παράγοντες καθόρισαν την εμπιστοσύνη του κοινού όταν οι κυβερνήσεις έλαβαν αντιδραστικά μέτρα στην αρχή της πανδημίας COVID-19, παρέχοντας ζωτικής σημασίας πληροφορίες για τη διαχείριση της κρίσης και των συνεπειών της».

“Διαπιστώσαμε ότι τα άτομα επηρεάζονται θετικά από τη δικαιοσύνη, την αποτελεσματικότητα και τη λογοδοσία των κυβερνητικών υπηρεσιών, καθώς και από τις εκστρατείες ενημέρωσης του κοινού. Οι ειλικρινείς επικοινωνίες κρατούν τους πολίτες ενήμερους, τους βοηθούν να κατανοήσουν την πανδημία, αποτρέπουν τον σκεπτικισμό και ενισχύουν την εμπιστοσύνη στην κυβέρνηση.”

Οι πολιτικές που εισήχθησαν για τον περιορισμό των κρουσμάτων, συμπεριλαμβανομένων των περιορισμών, των δοκιμών και της ανίχνευσης επαφών, μετριάζουν την αντιληπτή απειλή του ιού και μείωσαν την αίσθηση ευπάθειας και αβεβαιότητας του κοινού. Η οικονομική υποστήριξη για τους εργαζόμενους και τις επιχειρήσεις αύξησε επίσης την εμπιστοσύνη του κοινού, ανακουφίζοντας τους φόβους ότι τα άτομα δεν θα μπορούσαν να επιβιώσουν οικονομικά κατά τη διάρκεια της πανδημίας. Αυτά τα μέτρα έδειξαν τη δέσμευση των κυβερνήσεων να ανταποκριθούν στις προσδοκίες των πολιτών για την προστασία της υγείας και της οικονομικής τους ευημερίας.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι ο περιορισμός της νόσου είχε τεράστιο αντίκτυπο στην εμπιστοσύνη του κοινού στην κυβέρνηση. Οι χώρες που επέβαλαν αυστηρούς περιορισμούς, συμπεριλαμβανομένης της Κίνας, διαπιστώθηκε ότι έχουν αυξημένη εμπιστοσύνη του κοινού, καθώς επέτρεψαν τον αποτελεσματικό περιορισμό του ιού από την αρχή. Ωστόσο, σε μέρη που δεν εφάρμοζαν αυστηρά lockdown και περιορισμούς, όπως η Σουηδία, η εμπιστοσύνη του κοινού φάνηκε να μειώνεται. Η προσέγγιση της κυβέρνησης, η αναστολή του εντοπισμού επαφών και οι καθυστερήσεις στις κυβερνητικές απαντήσεις συνέβαλαν σε αυτήν την κοινή δυσπιστία.

Ενώ οι περιορισμοί αρχικά αύξαναν την εμπιστοσύνη του κοινού, όσο περισσότερο προχωρούσαν τόσο περισσότερο επηρέασαν τις κοινωνικές ελευθερίες των ανθρώπων προκαλώντας άγχος, άγχος και ακόμη και δυσαρέσκεια, προκαλώντας επαναστατική συμπεριφορά και πυροδοτώντας δυσπιστία προς την κυβέρνηση.

Χώρες που έχουν βιώσει προηγούμενο κοινό υγεία επείγοντα περιστατικά, συμπεριλαμβανομένου του SARS και της γρίπης των χοίρων, διαπιστώθηκε ότι είναι πολύ πιο συμβατά στην προσπάθεια πρόληψης της εξάπλωσης του COVID-19. Η κυβέρνηση και το κοινό είχαν μάθει από προηγούμενες κρίσεις, αναδιαμόρφωσαν τα συστήματα πρόνοιάς τους και είχαν γίνει πιο εξοπλισμένοι για την αντιμετώπιση των πανδημιών, συμπεριλαμβανομένης της ευαισθητοποίησης των πολιτών για την ανάγκη να τους τεθούν αυστηροί περιορισμοί σε περιόδους κρίσης.

Ο καθηγητής Jia Liu λέει ότι «για να ξεπεραστεί η παγκόσμια φύση της κρίσης και να τονωθεί η οικονομική ανάκαμψη, τα έθνη πρέπει να συνεργαστούν ανοιχτά και ειλικρινά με τους πολιτικούς, υποδεικνύοντας πρωτοφανή επίπεδα αμοιβαίας εμπιστοσύνης».

«Το μάντρα «είμαστε όλοι μαζί» δεν πρέπει ποτέ να ξεχαστεί και το πνεύμα του κοινοτισμού που αυτό επικαλείται πρέπει να γίνει η συντονισμένη διεθνής απάντηση στην πανδημία».

«Η δημιουργία μιας τέτοιας παγκόσμια συμμαχία θα ενδυναμώσει τις χώρες σε αγώνες ενάντια σε όλες τις μελλοντικές δημόσιες καταστάσεις έκτακτης ανάγκης, συμπεριλαμβανομένων των απειλών για την ανθρωπότητα που δημιουργεί η υπερθέρμανση του πλανήτη».