Στα μέσα της δεκαετίας του ’70, όταν φαινόταν ότι η καριέρα της ως “αυτή η κυρία που τριγυρνούσε γύρω από τον Ziggy Stardust” βρισκόταν στα τελευταία της πόδια, η Angie άρχισε να ψάχνει έναν νέο τρόπο να παραμείνει στο προσκήνιο και προφανώς αρκέστηκε στο “παίζοντας έναν υπερήρωα στην τηλεόραση .” Αρχικά έκανε οντισιόν για την παράξενη τηλεοπτική ταινία του 1974 όπου μια ανίσχυρη, φορώντας στολή Wonder Woman μάχεται με λαθρέμπορους γαϊδάρων, αλλά την απέρριψαν — σύμφωνα με Newsweek, εξαιτίας «την άρνησή της να φορέσει σουτιέν». Απογοητευμένη, έψαξε για άλλες γυναίκες υπερήρωες για να παίξει και με κάποιο τρόπο προσγειώθηκε στη Natasha “Black Widow” Romanova, πιθανώς να σκεφτεί ότι ήταν πιο δύσκολο για τις θηλές χωρίς σουτιέν να φαίνονται μέσα από ένα χοντρό δερμάτινο ρούχο (δεκαετίες αργότερα, ο George Clooney θα απέδειξε ότι αυτό ήταν λάθος).

Αυτή τη φορά, Angie πήγε κατευθείαν στον Σταν Λι να εξασφαλίσει προσωπικά τα δικαιώματα της Χήρας και κάποιου άλλου σούπερ άντρα που έτυχε να βγαίνει στα κόμικς εκείνη την εποχή: Daredevil. Σύμφωνα με αυτήν, η παράσταση επρόκειτο να είναι απόλυτα πιστή στα κόμικς και Η Marvel συμμετείχε πλήρως, που θεωρούμε ότι εννοούσε ότι σχεδίαζε να συμπεριλάβει την κλασική σκηνή στην οποία ο Daredevil χαστουκίζει τη Νατάσα στον πισινό.

Για να παίξει το ρόλο του τυφλού εραστή/συντρόφου της Νατάσα στην καταπολέμηση του εγκλήματος, η Άντζι στρατολόγησε τον ηθοποιό Ben Carruthers, περισσότερο γνωστό ως ένα από τα 12 lead in The Dirty Dozen. Προσέλαβε επίσης τη γυναίκα που ήταν υπεύθυνη για το σχεδιασμό των λαμπερών κοστουμιών Ziggy Stardust του πρώην συζύγου της για να φτιάξει τα κοστούμια υπερήρωα, κάτι που πιθανώς εξηγεί γιατί ο Daredevil φοράει κόκκινη μπογιά στις διαφημιστικές φωτογραφίες αντί για μάσκα.