Αναγνωρισμένος από τη Σύμβαση Πλαίσιο των Ηνωμένων Εθνών για την Κλιματική Αλλαγή (UNFCCC) και τη Σύμβαση για τη Βιοποικιλότητα (CBD), ο όρος «λύσεις με βάση τη φύση» (NbS) αναφέρεται σε εκείνες που συνδυάζουν την ανθρώπινη ευημερία, την περιβαλλοντική βιωσιμότητα και τα οφέλη της βιοποικιλότητας. . Το NbS είναι επίσης βασικά στοιχεία για τις στρατηγικές ανάκαμψης μετά την πανδημία του COVID-19. Τα NbS περιλαμβάνουν μια ποικιλία στοιχείων, ξεκινώντας από τον μετριασμό της κλιματικής αλλαγής που βασίζεται στο οικοσύστημα έως τα μέτρα μείωσης του κινδύνου καταστροφών που βασίζονται στο οικοσύστημα. Αν και οι τεχνικές πίσω από το NbS μπορεί να μην είναι νέες, η ενσωμάτωσή τους σε εθνικά και διεθνή πλαίσια διακυβέρνησης για την αποτελεσματική εφαρμογή τους είναι.

Οι περισσότερες μελέτες για το NbS επικεντρώνονται στην Ευρώπη. Η Ευρωπαϊκή Ένωση υιοθέτησε πρώιμα το NbS και έχει εξασφαλίσει την προώθησή του συνδέοντας το NbS με την Ευρωπαϊκή Πράσινη Συμφωνία και την ανάκαμψη από την πανδημία COVID-19. Η περιοχή έχει σταθερούς δεσμούς μεταξύ της NbS και διαφόρων παραγόντων (κυβερνήσεις, ιδρύματα, επιχειρήσεις κ.λπ.). Αλλά δεν μπορούμε να πούμε το ίδιο για την Ασία. Παραμένει έλλειψη συνεκτικής περιφερειακής στρατηγικής για την εφαρμογή του NbS στην Ασία, καθώς και περιορισμένης διατομεακής τοπικής και εθνικής διακυβέρνησης για την προώθηση στρατηγικών NbS και πράσινης ανάκαμψης. Πρόβλημα για την προώθηση και υλοποίηση του NbS αποτελεί και ο μεγάλος αριθμός αναπτυσσόμενων χωρών στην Ασία.

Σε μια νέα μελέτη, που δημοσιεύτηκε στο Πολιτική και Διακυβέρνηση, οι ερευνητές Δρ. Kanako Morita από το Ινστιτούτο Ερευνών Δασών και Δασικών Προϊόντων και ο Αναπληρωτής Καθηγητής Ken’ichi Matsumoto του Πανεπιστημίου Toyo, Ιαπωνία, ανέπτυξαν τις προκλήσεις διακυβέρνησης για την εφαρμογή NbS σε περιοχές της Ανατολικής, Νοτιοανατολικής και Νότιας Ασίας. «Η εφαρμογή της διακυβέρνησης NbS σε χώρες σε διαφορετικά στάδια οικονομικής ανάπτυξης είναι δύσκολη, όπως και η ανάπτυξη μέτρων για την NbS με διαφορετικούς θεσμούς και φορείς», εξηγεί ο Δρ Μορίτα.

Τα ευρήματα της μελέτης τους έδειξαν ότι ο μετριασμός της κλιματικής αλλαγής, η μείωση του κινδύνου καταστροφών (DRR) και οι υποδομές είναι τρεις τομείς όπου το NbS έχει εφαρμοστεί ευρέως στις ασιατικές χώρες. Αυτές οι περιοχές συνδέονται επίσης με ζητήματα κλιματικής ασφάλειας, συμπεριλαμβανομένης της οικολογικής ασφάλειας. Ωστόσο, υπάρχει περιθώριο για περαιτέρω εργασία, ιδίως για να διασφαλιστεί η ομοιομορφία στην εφαρμογή NbS σε διάφορες περιοχές. “Οι τρέχουσες συζητήσεις για τη διακυβέρνηση του NbS επικεντρώνονται σε αστικές περιοχές, αλλά το NbS είναι απαραίτητο σε ένα ευρύ φάσμα τοπίων και θαλασσίων τοπίων και σε όρια δικαιοδοσίας. Ιδιαίτερα στις αναπτυσσόμενες χώρες, υπάρχει ανάγκη για διεθνή συνεργασία στη διακυβέρνηση NbS”, παρατηρεί ο Δρ Μορίτα. Στο πλαίσιο αυτό.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα NbS έχουν συνδέσμους με διεθνή πλαίσια που σχετίζονται με την UNFCCC και την CBD στον τομέα της κλιματικής αλλαγής (μετριασμός της κλιματικής αλλαγής), με σαφείς εθνικές στρατηγικές, πολιτικές και διεθνείς χρηματοοικονομικούς μηχανισμούς. Η Συμφωνία του Παρισιού είναι ένας από τους κύριους μοχλούς πίσω από αυτήν την εξέλιξη. Δυστυχώς, ωστόσο, η συζήτηση για διατομεακές στρατηγικές, όπως η εφαρμογή του NbS στην πράσινη ανάκαμψη μετά την πανδημία, δεν ήταν εκτενής μέχρι στιγμής στις ασιατικές χώρες.

Στον τομέα της ΜΚΚ, οι NbS συνδέονται με το Γραφείο των Ηνωμένων Εθνών για τη μείωση του κινδύνου καταστροφών (UNDRR). Η Ιαπωνία ειδικότερα έχει επενδύσει σε μεγάλο βαθμό στην προώθηση της DRR που βασίζεται στο οικοσύστημα (Eco-DRR). Αλλά το ίδιο δεν μπορεί να ειπωθεί για άλλες ασιατικές χώρες. Ενώ ορισμένες χώρες έχουν ενσωματώσει την Eco-DRR στις εθνικές τους στρατηγικές, η εσωτερική διακυβέρνηση και τα μέτρα για την εφαρμογή παραμένουν ανεπαρκή. Οι οικονομικοί μηχανισμοί για την ενσωμάτωση του NbS στο Eco-DRR πρέπει να επεξεργαστούν και να αποσαφηνιστούν. Επιπλέον, ειδικότερα οι αναπτυσσόμενες χώρες χρειάζονται οικονομική και τεχνική υποστήριξη για την ορθή εφαρμογή του NbS για Eco-DRR.

Τέλος, οι ερευνητές δεν βρήκαν επίσημους δεσμούς μεταξύ NbS και διεθνών πλαισίων στον τομέα των υποδομών. “Δεν υπάρχει συναίνεση σχετικά με το τι συνεπάγεται το NbS για υποδομές. Αυτό καθιστά πολύ δύσκολη τη δημιουργία εθνικών πολιτικών ή πλαισίων και, το πιο σημαντικό, οικονομικών μηχανισμών για την εφαρμογή του NbS”, λέει ο Δρ Μορίτα.

Συνολικά, η μελέτη υπογραμμίζει τον κατακερματισμό των θεσμών και των παραγόντων στην Ασία και τις μοναδικές προκλήσεις που θέτει αυτό για τους διαφορετικούς τύπους NbS. Η μελέτη τονίζει επίσης την ανάγκη για συνεργασία μεταξύ τοπικών, εθνικών και διεθνών παραγόντων, συμπεριλαμβανομένων των κυβερνήσεων και των θεσμών. “Η ανάλυσή μας αναγνωρίζει την ανάγκη για ένα διατομεακό πλαίσιο που να ταιριάζει με την ανάγκη για NbS με σχετικούς φορείς και ιδρύματα σε διάφορες κλίμακες. Συνιστούμε επίσης τη δημιουργία κατευθυντήριων γραμμών για την ενσωμάτωση και την προώθηση της NbS στην τοπική και εθνική πολιτική, καθώς και στη διεθνή συνεργασία.” καταλήγει η δρ Μορίτα.

Η εφαρμογή αυτών των προτάσεων σίγουρα θα βοηθήσει στην αντιμετώπιση της πραγματικότητας της κλιματικής αλλαγής, καθώς και στην επίτευξη οφελών για τη βιοποικιλότητα και τον άνθρωπο, τόσο βραχυπρόθεσμα, μετά την πανδημία, όσο και όσον αφορά τη μακροπρόθεσμη βιώσιμη ανάπτυξη.

Παρέχεται από το Ινστιτούτο Ερευνών Δασών και Δασικών Προϊόντων