Ο αριθμός των κούγκαρ που εντοπίστηκαν στην Άνω Χερσόνησο του Μίσιγκαν έχει αυξηθεί με τα χρόνια. Όμως, τα εμπόδια στην ανατολική μετανάστευση των μεγάλων γατών τις εμπόδισαν μέχρι στιγμής να δημιουργήσουν πληθυσμούς αναπαραγωγής εδώ.

Το Τμήμα Φυσικών Πόρων του Μίσιγκαν έχει επιβεβαιώσει 11 θεάσεις κουγκάρ στο UP μέχρι στιγμής φέτος, ελαφρώς χαμηλότερα από το υψηλό των 15 θεατών πέρυσι, το μεγαλύτερο από τότε που η πολιτεία άρχισε να αναζητά το 2008. Πολλαπλές παρατηρήσεις ήταν πιθανές από τις ίδιες λίγες δυτικές UP γάτες, είπε ο Cody Norton, ειδικός σε μεγάλα σαρκοφάγα για το DNR με έδρα τη Marquette.

Συνολικά, 75 εμφανίσεις κούγκαρ έχουν συμβεί από το 2008.

«Οι αριθμοί έχουν σίγουρα αυξηθεί», είπε ο Norton.

Μιά φορά αυτοφυή είδη στο Μίσιγκαν, τα κουκούρια κυνηγήθηκαν μέχρι εξαφάνισης καθώς η πολιτεία εγκαταστάθηκε στα τέλη του 19ου και στις αρχές του 20ου αιώνα. Τώρα οι διαχειριστές άγριας ζωής παρακολουθούν τις πρώτες εισβολές του μεγάλες γάτες πίσω στην πολιτεία των Μεγάλων Λιμνών – και ενώ δεν βοηθούν έναν πιθανό επαναπληθυσμό εδώ, αφήνουμε τη φύση να ακολουθήσει την πορεία της.

Η σύγχρονη τεχνολογία βοηθά στην αναγνώριση του κούγκαρ, είπε ο Norton. Πριν από λίγο καιρό, ένα άτομο που έβλεπε ένα πιθανό κομμάτι θα έπρεπε να καλέσει έναν αξιωματούχο του DNR για να το εξετάσει και ελπίζουμε ότι ο άνεμος ή η βροχή δεν το ξέβρασαν πρώτα. Τώρα, ένα άτομο κουβαλά μια κάμερα μαζί του στο smartphone του και μπορεί να τραβήξει μια φωτογραφία της πίστας τη στιγμή, είπε. Και οι φωτογραφίες από κάμερες μονοπατιών που ενεργοποιούνται με κίνηση αποτελούν την πλειονότητα των επιβεβαιωμένων παρατηρήσεων κούγκαρ.

«Σίγουρα γινόμαστε πολύ καλύτεροι στο να μπορούμε να τα επιβεβαιώσουμε και να τα τεκμηριώσουμε όταν συμβούν», είπε ο Norton.

Μια μελέτη που δημοσιεύθηκε νωρίτερα αυτό το έτος με συγγραφέα τη Mariella Gantchoff, οικολόγο στο Τμήμα Περιβαλλοντικής και Δασικής Βιολογίας του Κρατικού Πανεπιστημίου της Νέας Υόρκης, εξέτασε την ποιότητα και τη συνδεσιμότητα του κατάλληλου οικοτόπου για cougars στη Μινεσότα, το Ουισκόνσιν και το Μίσιγκαν. Βρήκε «υψηλή περιφερειακή συνδεσιμότητα σε μια γενικά κατεύθυνση Δύσης-Ανατολής»—σημαντική επειδή από αυτή την κατεύθυνση βρίσκονται σταθεροί, αναπαραγόμενοι πληθυσμοί κούγκαρ στην περιοχή Black Hills του Ουαϊόμινγκ, της Νεμπράσκα και της Βόρειας και Νότιας Ντακότα.

Μέχρι σήμερα, οι ερευνητές έχουν επιβεβαιώσει μόνο μοναχικά αρσενικά κούγκαρ στο Μίσιγκαν. Αυτό περιλαμβάνει την ανάκτηση δύο σφαγίων κουγκάρ λαθροθηρίας και δειγμάτων DNA που το προσωπικό μπόρεσε να πάρει στη φύση, είπε η Νόρτον, η οποία συνεργάστηκε με τον Γκάντσοφ στη μελέτη της. Τα κουγκάρ λαθροθηρίας σχετίζονταν γενετικά με έναν πληθυσμό στη Νότια Ντακότα, είπε ο Νόρτον.

«Μέχρι τώρα, ποτέ δεν καταφέραμε να τεκμηριώσουμε ένα θηλυκό, ή γατάκια ή οποιοδήποτε είδος αναπαραγωγής» στο Μίσιγκαν, είπε.

Τα νεαρά αρσενικά κούγκαρ συχνά φεύγουν από ομάδες όταν είναι εκτός ανταγωνισμού. «Γενικά, είναι πολύ πιο δύσκολο να βρεις σύντροφο όταν υπάρχει ένα μεγαλύτερο, πιο κακό αρσενικό στην περιοχή», είπε ο Norton. Αλλά τα θηλυκά συνήθως δεν διασκορπίζονται τόσο μακριά ή τόσο συχνά όσο τα αρσενικά.

«Αυτό είναι κάπως περιοριστικός παράγοντας», είπε. “Θα φτάσει μια γυναίκα εδώ, όπου θα μπορούσε να εδραιωθεί ένας πληθυσμός; Ή απλώς θα συνεχίσουμε να βλέπουμε αυτά τα μοναχικά αρσενικά να ψάχνουν για μια γυναίκα και να μην έχουν ποτέ τύχη;”

Και αυτές οι μοναχικές αρσενικές γάτες είναι γνωστό ότι κάνουν μεγάλη προσπάθεια να βρουν σύντροφο. Ένα αρσενικό κούγκαρ με ραδιόφωνο από τη Νότια Ντακότα το 2010 παρακολουθήθηκε να κινείται μέσω της Μινεσότα, του Ουισκόνσιν και της Άνω Χερσονήσου του Μίσιγκαν. Το κολάρο του ραδιοφώνου σταμάτησε τελικά να παρέχει σήμα, αλλά το κούγκαρ υποτίθεται ότι είχε μετακινηθεί στο Οντάριο προς τα ανατολικά, μετά στο Κονέκτικατ, όπου χτυπήθηκε από ένα αυτοκίνητο και σκοτώθηκε – περίπου 2.000 μίλια από το αρχικό του σπίτι.

Ο οικότοπος που ευνοεί τα cougars περιλαμβάνει τραχύ έδαφος με λόφους και υψομετρικές αλλαγές, καθώς και πυκνά δασωμένες περιοχές με πτώσεις δέντρων.

«Τα κούγκαρ είναι αρπακτικά ενέδρας», είπε ο Νόρτον. «Αν έχετε σπασίματα, εάν έχετε πολλές περιοχές με πυκνή κάλυψη και υψόμετρο όπου μπορούν να κάνουν ενέδρα και να επιτεθούν σε ένα ελάφι ή σε οποιαδήποτε άλλη πηγή θηράματος, γενικά θα τα πάνε καλύτερα εκεί».

Η συνδεσιμότητα της εμβέλειάς τους είναι επίσης σημαντική. “Για να μετακινούνται ανάμεσα σε αυτά τα τμήματα βιότοπων υψηλής ποιότητας, εάν έχετε πάρα πολλούς δρόμους ή άλλα φυσικά εμπόδια, αυτό θα τους δυσκολέψει να μετακινηθούν”, είπε ο Norton.

Αν και τα cougars συνδέονται με τα βουνά, ήταν στην πραγματικότητα το πιο διαδεδομένο χερσαίο θηλαστικό στην Αμερική πριν από τον ευρωπαϊκό αποικισμό, είπε ο Norton – που βρέθηκαν σε όλη τη Βόρεια Αμερική, συμπεριλαμβανομένων των ερήμων και περιοχών της Φλόριντα (οι διάσημοι πάνθηρες της Φλόριντα είναι ένας τύπος κούγκαρ), Central Αμερική και Νότια Αμερική, είπε.

«Είναι σούπερ-προσαρμόσιμοι», είπε.

Δεδομένης της προσαρμοστικότητας των cougars και της καταλληλότητας του οικοτόπου στο Μίσιγκαν, γιατί δεν παρατηρούνται μεγαλύτεροι αριθμοί cougars εδώ; Η απάντηση πιθανότατα βρίσκεται στο “καλάθι ψωμιού” της Midwest, είπε ο Norton.

Οι περιοχές δυτικά της Ντακότας είναι «όλες της γεωργίας», είπε. «Αυτός μπορεί να είναι εντάξει ο βιότοπος όταν το καλαμπόκι είναι έτοιμο, όταν αυτές οι καλλιέργειες δεν συγκομίζονται. Αλλά το χειμώνα, όταν συγκομίζονται, είναι ένα αρκετά ανοιχτό, επίπεδο σαν τηγανίτα τοπίο.

“Στη δυτική και νοτιοδυτική Μινεσότα, όπου δεν έχουμε δασικές περιοχές, όπου είναι περισσότερο αυτή η γεωργία, μπορείτε να δείτε αυτές τις θεάσεις (κουγκάρ) να εμφανίζονται ακριβώς κατά μήκος των διαδρόμων του ποταμού. Χρησιμοποιούν τους ποταμούς διαδρόμους ως περιοχή για να ταξιδέψουν και να δοκιμάσουν για να συνεχίσουν να κινούνται. Και κάποιοι από αυτούς κατευθύνονται ανατολικά και καταλήγουν στο Μίσιγκαν».

Ο Norton είπε ότι υπάρχει ελπίδα ότι θα γίνει έρευνα παρόμοια με τη μελέτη του Gantchoff στη Βόρεια και Νότια Ντακότα, για να κατανοήσουμε καλύτερα τις κινήσεις κούγκαρ και τους περιορισμούς από τον πιο ανατολικό πληθυσμό των γατών στις ΗΠΑ.

Από τις 75 επιβεβαιωμένες εμφανίσεις κούγκαρ στο Μίσιγκαν, οι 74 έχουν συμβεί στην Άνω Χερσόνησο. Μόνο μία επιβεβαιωμένη παρατήρηση κούγκαρ συνέβη στην Κάτω Χερσόνησο, στην πόλη Μπαθ της κομητείας Κλίντον, περίπου 20 μίλια βορειοανατολικά του Λάνσινγκ, το 2017, όπου ένας κάτοικος φωτογράφισε τη μεγάλη γάτα καθώς διέσχιζε δρόμο. Αυτό εξακολουθεί να προβληματίζει τους διαχειριστές άγριας ζωής.

“Δεν έχουμε γενετικό υλικό ή οτιδήποτε από αυτό το ζώο για να επαληθεύσουμε ότι είναι άγριο ζώο σε αντίθεση με έναν αιχμάλωτο που θα μπορούσε να είχε δραπετεύσει προσωρινά”, είπε ο Norton.

Ενώ τα cougars έχουν μια διαδρομή κατάλληλου οικοτόπου προς τα ανατολικά μέσω της Μινεσότα και του Ουισκόνσιν στην Άνω Χερσόνησο, για να φτάσει μια γάτα στην Κάτω Χερσόνησο θα χρειαζόταν είτε να διασχίσει μίλια παγωμένου πάγου Μεγάλων Λιμνών από το UP είτε να περάσει γύρω από τα εμπόδια της λίμνης Μίσιγκαν και πυκνοκατοικημένες περιοχές γύρω από το Σικάγο και τη βόρεια Ιντιάνα.

«Για να μην εμφανιστεί πουθενά αλλού, ερχόμενος σε αυτήν την τοποθεσία ή φεύγοντας από αυτήν… σίγουρα θα νόμιζες ότι θα εμφανιζόταν· άλλοι άνθρωποι θα έπαιρναν φωτογραφίες· θα πλημμυρίζαμε από άλλες αναφορές, δεδομένου του αριθμού των ανθρώπων που ζουν σε αυτήν την περιοχή», είπε ο Νόρτον. «Μας αφήνει κάπως να ξύνουμε τα κεφάλια μας για το πώς αυτή η γάτα έφτασε εκεί».

Το DNR δεν έχει σχέδιο διαχείρισης για κούγκαρ όπως κάνει για τους λύκους ή άλλα είδη με περισσότερους πληθυσμούς στην πολιτεία. Όμως, τα κουγκάρ είναι ένα είδος υπό εξαφάνιση στο Μίσιγκαν, και έτσι προστατεύονται, είπε.

«Δεν υπάρχουν σχέδια να μαζέψουμε κανένα, να τους φέρουμε εδώ και να τους βοηθήσουμε να καθιερωθούν», είπε ο Νόρτον με ένα γέλιο. “Αλλά εάν εμφανιζόταν ένα θηλυκό ή αν βλέπαμε την αναπαραγωγή, δεν θα προσπαθήσουμε να αποτρέψουμε αυτό. Θα επιτρέψουμε να συμβεί ο φυσικός επανααποικισμός.”

Αν και οι προοπτικές ενός δυνητικά θανατηφόρου αρπακτικού κορυφαίου που κρύβεται στα δάση του Μίτσιγκαν μπορεί να είναι ανησυχητικές για κάποιους, οι συγκρούσεις μεταξύ ανθρώπων και κούγκαρ είναι εξαιρετικά σπάνιες και συνήθως συμβαίνουν μόνο σε πληθυσμούς κούγκαρ υψηλής πυκνότητας στα δυτικά, στις πολιτείες του Βορειοδυτικού Ειρηνικού και των Βραχωδών Ορέων, Norton είπε.

“Εάν είχαμε πληθυσμό, έχουν περιστασιακά συγκρούσεις με ανθρώπους καθώς και με ζώα. Αυτό θα έπρεπε να το προσέχουμε και να παρακολουθούμε και να προσπαθούμε να δώσουμε καλή πληροφόρηση στο κοινό. Αλλά είναι εξαιρετικά, εξαιρετικά σπάνια και πιθανότατα όχι πολύ ανησυχητικό».

«Από τις 11 θεάσεις φέτος, οι 10 προήλθαν από το κοινό· μία από το προσωπικό του DNR», είπε ο Norton. “Το κοινό είναι ο τρόπος μας να παρακολουθούμε πότε εμφανίζονται αυτά τα ζώα. Είναι μια τεράστια βοήθεια για εμάς.”

©2021 www.freep.com. Διανέμεται από την Tribune Content Agency, LLC.