Προειδοποίηση: Έρχονται spoiler για τη σειρά Amazon Prime Video, Ο Τροχός του Χρόνου
Καθώς αυτή η κυρίως άθλια χρονιά πλησιάζει όλο και πιο άθλιο κλείσιμο, ένα από τα σπάνια υψηλά σημεία σε αυτά Omicron φορές επρόκειτο να παρακολουθήσει το φινάλε στο πρώτη σεζόν του Ο Τροχός του Χρόνου. Ως μακροχρόνιος θαυμαστής του σειρά βιβλίων, ενθουσιάστηκα: βλέποντας Ο Τροχός του Χρόνου συνειδητοποιήσαμε ότι στην οθόνη είναι κάτι που πολλοί από εμάς περιμέναμε επί δεκαετίες κυριολεκτικά και πιστεύαμε ότι δεν θα συμβεί ποτέ στην πραγματικότητα. Είμαι έκπληκτος και ενθουσιασμένος που υπάρχει αυτό το πράγμα.
[time-brightcove not-tgx=”true”]
Και ήταν πανέμορφο, ως επί το πλείστον! Το καστ και η σκηνογραφία ήταν υπέροχα (αν και οφείλω να ομολογήσω ότι ο Λευκός Πύργος ήταν λίγο οκλαδόν για τα γούστα μου. Διαφορετικά, υπέροχα) και τα εφέ ήταν περίπου χίλιες φορές καλύτερα από το να μεγαλώσω στο Ο εαυτός της δεκαετίας του ’80 και του ’90 θα μπορούσε να ελπίζει. Γενικά, υπήρχαν πολλά να αγαπάς Ο Τροχός του Χρόνου προσαρμογή —ειδικά η αιχμηρή παραδοχή ότι δεν είναι όλοι στον κόσμο, ακόμη και ένας φανταστικός κόσμος, λευκοί, άντρες και/ή στρέιτ.
Υπάρχουν όμως και πολλά να μην αγαπάς. Όπως πολλές τηλεοπτικές και κινηματογραφικές παραγωγές, Ο Τροχός του Χρόνου καθυστέρησε λόγω της πανδημίας του COVID-19, γεγονός που καθιστά δύσκολο τον προσδιορισμό ποια από τα ελαττώματα της εκπομπής πηγάζουν από αυτό ή μέσα από την ίδια την εκπομπή. Είτε έτσι είτε αλλιώς, είναι αδύνατο να συζητήσουμε τα ζητήματα της σειράς χωρίς να αναγνωρίσουμε τον ελέφαντα στο δωμάτιο: την αποχώρηση του Barney Harris, ο οποίος έπαιξε τον Mat Cauthon, και πώς αυτό θα μπορούσε να επηρέασε τις επόμενες αποφάσεις της ιστορίας.
Εδώ είναι τι λειτούργησε Ο Τροχός του Χρόνου, τι δεν προσγειώθηκε αρκετά και τι να περιμένουμε στη σεζόν 2.
Ο Τροχός του ΧρόνουΤο πρόβλημα του Mat Cauthon
Ο Barney Harris ήταν παρών για να γυρίσει την κύρια φωτογραφία των πρώτων έξι επεισοδίων της σεζόν. Αλλά όταν ξέσπασε το COVID-19, η παραγωγή έκλεισε τον Μάρτιο του 2020. Η σειρά ξεκίνησε για λίγο τα γυρίσματα για τα δύο τελευταία επεισόδια της σεζόν στα τέλη του 2020, πριν κλείσει ξανά. Τελικά ολοκληρώθηκε η παραγωγή τον Μάιο του 2021. Από τον τρόπο που τελείωσε το επεισόδιο 6 “The Flame of Tar Valon”, με τους υπόλοιπους χαρακτήρες να προχωρούν στους Ways ενώ ο Mat μένει πίσω και την πλήρη απουσία του από τα επεισόδια 7 και 8 (εκτός από ένα πολύ σύντομο πλάνο που φαίνεται ότι θα μπορούσε να είχε καλυφθεί από παλαιότερα πλάνα), φαίνεται ξεκάθαρο ότι ο Χάρις δεν επέστρεψε στην παραγωγή μετά το πρώτο κλείσιμο.
Το καστ και το συνεργείο ήταν εντυπωσιακά σχολαστικά σχετικά με τους λόγους της αποχώρησης του Χάρις, και φυσικά, ως αποτέλεσμα, οι εικασίες έχουν αιχμαλωτιστεί μεταξύ των νέων και των παλιών θαυμαστών του WOT σχετικά με το γιατί ακριβώς έφυγε. Προσωπικά, αισθάνομαι ότι οτιδήποτε φυλάσσεται που πρέπει να εμπίπτει σταθερά στη σφαίρα του Not Our Business, επομένως θα απέχω από εικασίες από τη δική μου πλευρά. Αυτό που θα σημειώσω είναι ότι η ξαφνική απουσία ενός τόσο κεντρικού χαρακτήρα για τον κορυφαίο τελικό Τα επεισόδια της πρώτης σεζόν πρέπει να ήταν ένα εικονικό χτύπημα για τους συγγραφείς, όσον αφορά την εκτέλεση της ιστορίας.
Ως αποτέλεσμα, είναι σχεδόν αδύνατο να πούμε ποιες αποκλίσεις από το αρχικό υλικό των βιβλίων στα δύο τελευταία επεισόδια ήταν σκόπιμες και ποιες οφείλονταν στην έλλειψη Mat. Ως εκ τούτου, διστάζω να επικρίνω ακόμη και εκείνα που θεωρώ ότι ήταν δυνητικά καταστροφικά ως προς τις κυματιστικές επιδράσεις τους σε μεταγενέστερες πλοκές, επειδή μπορεί η παράσταση να μην είχε άλλη επιλογή στο θέμα. (Για να μην αναφέρουμε ότι η λεπτομέρεια όλων των τρόπων με τους οποίους η εκπομπή έχει μέχρι στιγμής αλλάξει το υλικό του κανόνα θα ήταν μια ολόκληρη έκθεση από μόνη της.)
Κοίτα, δεν μπορείς να υποσχεθείς μια μεγάλη κορυφαία μάχη… και μετά να μην μου δώσεις
Ναι, το κομμάτι με τους Nynaeve και Egwene και τους άλλους τρεις καναλάρχες να ανατινάζουν ουσιαστικά έναν ολόκληρο στρατό από Trollocs ήταν πολύ εντυπωσιακό – αλλά ήταν επίσης μια απογοήτευση. Νόμιζα ότι θα πήγαινα να δω ένα μάχη. Δεν απαιτώ κάτι από την εντολή του Battle of Helm’s Deep Οι Δύο Πύργοι, αναγκαστικά (που μάλλον εξακολουθεί να παραμένει ως μια από τις πιο εντυπωσιακές σκηνές μάχης που γυρίστηκαν ποτέ), αλλά κάτι λίγο περισσότερο από το να ρίξουν μερικά βέλη έξω από έναν τοίχο οι Fal Darans θα ήταν ωραίο. Ένιωσα σαν να είχα μια τεράστια συγκέντρωση και μετά σχεδόν καθόλου ανταμοιβή, κάτι που είναι τουλάχιστον απογοητευτικό.
Μην κάνετε σκηνές θανάτου αν δεν μπορείτε να παρακολουθήσετε
Νομίζω επίσης ότι η σκηνή «θανάτου» της Nynaeve ήταν αντικλιμακτική, κυρίως επειδή δεν υπήρχε περίπτωση να σκοτωθεί ο χαρακτήρας της τόσο ασυνήθιστα (περισσότερη απόδειξη ότι αυτό σίγουρα δεν είναι Παιχνίδι των θρόνων), οπότε δεν υπήρχε πραγματική ένταση εκεί, και επίσης επειδή δεν είχε πολύ νόημα το πώς επέστρεψε. Δεν ήταν καν ξεκάθαρο αν η Egwene τη θεράπευσε ή εκείνη τον εαυτό της, αλλά με οποιονδήποτε τρόπο με κάνει να ανησυχώ για το πώς η εκπομπή θα μπερδέψει τους κανόνες του αρχικού υλικού σχετικά με το πόσο «καίει» ή «σταματάει» (που είναι ο όρος στο τα βιβλία για την αφαίρεση της ικανότητας μιας γυναίκας να διοχετεύεται· το να κάνει το ίδιο πράγμα σε έναν άντρα ονομάζεται «ευγενικό») λειτουργεί—κάτι που είναι εξαιρετικά σημαντικό για πολλές βασικές πλοκές στη συνέχεια.
Αυτό είναι επίσης σχετικό με αυτό που συνέβη με τη Moiraine at the Eye, όταν ο υποτιθέμενος Dark One την αποκόπτει από τη One Power. (Δεν νομίζω ότι αυτό το “υποτιθέμενο” μετράει καν ως spoiler βιβλίου, καθώς ήταν προφανές από όσα είπε ο Moiraine στον Lan στο τέλος του επεισοδίου και μόνο το γεγονός ότι η σειρά έχει δεύτερη σεζόν, ότι ο Rand προφανώς έκανε Μην σκοτώνεις τον Σκοτεινό, ό,τι κι αν σκέφτεται.) Δεν είναι σαφές εάν ο Υποτιθέμενος Σκοτεινός τύπος την έχει προστατεύσει από τη Δύναμη (που σημαίνει ότι θα ήταν εντάξει αν μπορούσε να σπάσει την ασπίδα) ή αν στην πραγματικότητα την έχει ηρεμήσει— δηλ. αφαίρεσε την ικανότητά της να διοχετεύει εντελώς. Αν όντως την ηρεμούσε, αυτό είναι μια τεράστια απόκλιση από τα βιβλία και δεν έχω ιδέα πού πάνε με αυτό.
Ο Rand al’Thor μπορεί να είναι ένα πρόβλημα
Ο ίδιος ο Rand al’Thor, και ο τρόπος που έχει αναπτυχθεί αυτή τη σεζόν, είναι κάτι σαν αίνιγμα. Από τη μία πλευρά, μπορώ να εκτιμήσω αυτό που προσπαθούσε να κάνει η σειρά, παραπλανώντας τους θαυμαστές να πιστεύουν ότι ο Dragon Reborn ήταν ένας από τους άλλους Two Riversians – και από ό,τι έχω δει για τις αντιδράσεις στο διαδίκτυο, ήταν μια πολύ αποτελεσματική εσφαλμένη σκηνοθεσία, τόσο μπράβο εκεί. Ωστόσο, η ίσως ακούσια παρενέργεια είναι ότι ο Rand εμφανίστηκε ως ο πιο ήπιος χαρακτήρας της παρέας, έως ότου ο αναμφισβήτητα κάπως παρεξηγημένος αποκάλυψε ότι είναι ο The One στο επεισόδιο 7, και ήταν μια εντύπωση που ήταν δύσκολο να ανακτήσει κανείς, ακόμα και όταν ένας λάτρης των βιβλίων που ξέρει τι έρχεται για τον χαρακτήρα. Ο παράξενα αργός και αδέξιος ρυθμός της αντιπαράθεσής του με τον Άγνωστο Γενειοφόρο τύπο που μπορεί να είναι ή να μην είναι ο Σκοτεινός (αλλά δεν είναι) στο Eye of the World δεν βοήθησε. Ο Josha Stradowski, λοιπόν, αν και είναι μια τέλεια ενσάρκωση του χαρακτήρα κατά τη γνώμη μου, δεν έχει ακόμη αποδείξει ότι μπορεί να αντέξει το βάρος της υποκριτικής δουλειάς που έχει μπροστά του. Ας ελπίσουμε ότι θα περάσει και θα λάμψει μόλις έχει κάτι να συνεργαστεί.
Οι κακές αναδρομές είναι κακές
Η άλλη μεγάλη κριτική μου, και για την οποία αισθάνομαι σίγουρος ότι θα διαμαρτυρηθούν πολλοί θαυμαστές του βιβλίου, είναι η αναδρομή στον Lews Therin Telamon. Δεν παραπονιέμαι ότι στερηθήκαμε αυτό που προέκυψε μετά τη συνομιλία του Telamon με τον Latra Posae (γιατί υπάρχει μεγάλη πιθανότητα να το δούμε αργότερα), αλλά επειδή η ίδια η σκηνή ήταν στριμωγμένη, ομιλητική (ομιλούμενη σε υπότιτλους, όχι λιγότερο!) και τόσο κατάφωρα εκθετικό που ήταν κάπως ντροπιαστικό. Συμφωνώ ότι οι πληροφορίες που χρειάζονταν να κοινοποιηθούν, αλλά σίγουρα θα μπορούσε να υπήρχε ένας λιγότερο άβολος τρόπος για να γίνει αυτό;
Τα καλά μέρη του Ο Τροχός του Χρόνου
Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπήρχαν κάποια καλά πράγματα στο φινάλε της σεζόν, ωστόσο. Η ερμηνεία του Daniel Henney ως Lan ήταν άψογη καθ’ όλη τη διάρκεια της σεζόν και η ομιλία του στη Nynaeve στο φινάλε (η οποία ήταν σχεδόν άμεση απόσπασμα από τα βιβλία) με έβαλε σε δάκρυα. Είναι σίγουρα μια από τις καλύτερες επιλογές casting που έκανε η παράσταση.
Η άλλη είναι η Rosamund Pike, η οποία συνεχίζει να προσφέρει ως Moiraine, και έχει πραγματοποιήσει πραγματικά ολόκληρη την παράσταση μέχρι στιγμής. Η δήλωση αφοσίωσής της στον Σιουάν Σάντσε στο 6ο επεισόδιο ήταν ειλικρινά συγκινητική και μια από τις αποκλίσεις από τα βιβλία που ειλικρινά αγάπησα. Μπράβο.
Και το έχω ξαναπεί, αλλά αξίζει να το επαναλάβω: η συνολική αισθητική της παράστασης είναι φανταστική. Είναι μια απόλαυση για τα μάτια, και αν μπορούν να αναβαθμίσουν τη γραφή τους ώστε να ταιριάζουν, θα μπορούσαμε να έχουμε κάτι πραγματικά εκπληκτικό.
Τι υπάρχει, λοιπόν, για την επόμενη σεζόν;
Τίμια? Δεν έχω ιδέα. Οι αποκλίσεις από την πλοκή του υλικού πηγής μπορεί να φαίνονταν μικρές με την πρώτη ματιά, αλλά όπως είπα, θα έχουν κυματιστικά φαινόμενα που θα εξαπλωθούν όλο και ευρύτερα από την αρχή τους και δεν μπορώ να πω αν η παράσταση θα καβαλήσει απλώς τα κύματα (έτσι ), ή αν θα αποσπάσει την ιστορία από τις πιθανώς ακούσιες συνέπειες των αλλαγών που έκαναν (σκόπιμα ή λόγω της κατάστασης Mat) και θα την επαναφέρει περισσότερο σε ευθυγράμμιση με τα βιβλία.
Το δεύτερο βιβλίο της σειράς ονομάζεται Το Μεγάλο Κυνήγι, και αναφέρεται στο Hunt for the Horn of Valere, το οποίο είδαμε ότι έκλεψε ο πωλητής του Darkfriend Padan Fain στο τέλος του επεισοδίου 8. Αυτό είναι κάτι που συμβαίνει στην πραγματικότητα και στα βιβλία (αν και καθόλου με τον τρόπο που συνέβη στην εκπομπή), οπότε ίσως αυτό δείχνει προς μια προσπάθεια να παραμείνουμε λίγο-πολύ σε τροχιά με τα γεγονότα στο δεύτερο βιβλίο. Θα δούμε.
Και εμείς θα δες, γιατί ακόμα και με όλες μου τις κριτικές για την πρώτη σεζόν και ειδικά για το φινάλε, είμαι ακόμα χαρούμενος που υπάρχει, και χαρούμενος που μπορώ να το παρακολουθήσω και ελπίζω ότι θα βελτιωθεί όταν δεν χρειάζεται να ασχοληθούμε διακοπές λειτουργίας που σχετίζονται με την πανδημία και εξαφανιζόμενοι ηθοποιοί. Δεν υπάρχουν ούτε αρχές ούτε τέλος Τροχός του Χρόνου, αλλά αυτή η πανδημία καλύτερα να έχει ένα τέλος—ακόμα κι αν «υπάρχει σημαντική τηλεόραση να δημιουργήσετε!» απέχει πολύ από τον πιο κρίσιμο λόγο που χρειαζόμαστε να φύγει, είναι σίγουρα ένα λόγος.