Ο Cashh, ο 27χρονος ράπερ από το Νότιο Λονδίνο, φαίνεται να έχει ζήσει πολύ περισσότερη ζωή από ό,τι υποδηλώνει η ηλικία του. Αν και μεγάλωσε στο Ηνωμένο Βασίλειο, γεννήθηκε στην πραγματικότητα στην περιοχή Park Lane του Κίνγκστον της Τζαμάικα και το μουσικό του ταξίδι ξεκίνησε αναμφισβήτητα από εκεί – ακριβώς στο σπίτι της μουσικής reggae και dancehall.
Μιλώντας στο BuzzFeed News μέσω Zoom, ο Cashh είπε ότι μεγάλωσε σε πάρτι. Μερικές από τις πρώτες μουσικές του αναμνήσεις είναι να ξαπλώνει στο κρεβάτι τη νύχτα και να ακούει τη μουσική να παίζει από απόσταση, αλλά να είναι πολύ μικρός για να παρευρεθεί. Δεν άργησε, όμως, μέχρι που έβγαινε ο ίδιος σε αυτούς τους χορούς: Κατά τη δική του εκτίμηση, η πρώτη φορά που παρευρέθηκε σε ένα πάρτι ήταν κάπου μεταξύ 3 και 4 ετών.
Αυτός είναι, εν μέρει, ο λόγος που φαίνεται ότι έχει ζήσει τόσα πολλά: Είχε αυτοπεποίθηση και πλοηγούσε στον κόσμο από νεαρή ηλικία, περιβάλλοντας τον εαυτό του με άτομα μεγαλύτερα από αυτόν. Αυτές οι εμπειρίες καταγράφονται ακόμη και από έναν από εκείνους τους ηλικιωμένους που τον πήγαιναν στους χορούς στην εισαγωγή του κομματιού του “Trench Baby” του 2020.
Όπως με πολλούς ανθρώπους, ο Cashh είπε ότι ο αγαπημένος του μεγαλύτερος αδερφός τον ενέπνευσε να ασχοληθεί με τη μουσική – είπε στο BuzzFeed News ότι ήταν «αυτό το παιδί που ήταν πάντα μαζί του στο στούντιο ή στο σπίτι.» Τελικά, ο αδερφός του του πρόσφερε το ευκαιρία να βάλετε έναν στίχο σε ένα τραγούδι.
Ο αδερφός του δεν είναι η μόνη του μουσική έμπνευση. Αυτό που τον ενέπνευσε ήταν η ικανότητα να ψυχαγωγεί και να εκπαιδεύει ταυτόχρονα. Με αυτό προσπαθεί να πετάξει πολύτιμους λίθους — έστω και λίγους. «Το να μπορώ να συνδυάζω ιστορίες – ειδικά από εμπειρίες της πραγματικής ζωής – είναι ένα από τα αγαπημένα μου πράγματα όσον αφορά τη δημιουργία μουσικής», είπε.
Αλλά η ζωή του δεν ήταν όλη του τη διασκέδαση και τα παιχνίδια, και έπρεπε να αντιμετωπίσει μια από τις πιο δύσκολες εμπειρίες που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει κάποιος στη χειρότερη ίσως στιγμή που θα μπορούσε να συμβεί. Έχοντας ζήσει το μεγαλύτερο μέρος της νεανικής του ζωής στο Ηνωμένο Βασίλειο – και δημιούργησε ένα buzz γύρω από τη μουσική του με το όνομα Cashtastic – το Υπουργείο Εσωτερικών τον απέλασε στην Τζαμάικα το 2014.
Μιλώντας για την απέλαση, ο Cashh αναγνώρισε ότι του έδωσε εμπειρία ζωής. «Με ταπείνωσε», είπε στο BuzzFeed News. «Με έκανε πολύ πιο άγρυπνο και μαχητικό. Με έκανε πολύ πιο ευάλωτο».
«Ήταν μια τρελή εμπειρία, αλλά είναι κάτι που ξέρω – για να προχωρήσω στη ζωή μου – χρειαζόμουν».
Επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο πέντε χρόνια αργότερα και άλλαξε το καλλιτεχνικό του όνομα από Cashtastic σε, απλά, Cashh.
«Η αλλαγή από Cashtastic σε Cashh ήταν πραγματικά μια αλλαγή πίσω», είπε. «Ξεκίνησα το παιχνίδι ως Cashh. Το πραγματικό μου όνομα είναι Cashief, οπότε όταν βγάζετε το «ief» από εκεί προέρχεται το Cashh».
Υπήρχε ένα άλλο στοιχείο στην αλλαγή, ωστόσο, ένα στοιχείο της ανάπτυξης και της αίσθησης ότι δεν ήταν πλέον ευθυγραμμισμένος με το όνομα Cashtastic.
Ο Cashh είπε ότι ένιωθε πολύ πιο συντονισμένος με τον εαυτό του μετά την εμπειρία της επιστροφής στην Τζαμάικα και του χρόνου να κατανοήσει καλύτερα τον εαυτό του, και με αυτό, όταν επέστρεψε στο Ηνωμένο Βασίλειο, ήθελε να παραμείνει όσο πιο πιστός γινόταν.
Το τελευταίο έργο του Cashh — το mixtape με τον εύστοχο τίτλο Η Επιστροφή του Μετανάστη, που κυκλοφορεί τον Αύγουστο — είναι στα σκαριά εδώ και πέντε χρόνια. Λόγω της φύσης του ως ομολογουμένως τελειομανής, ο Cashh ηχογραφεί και τροποποιεί τη μουσική για αυτό το έργο από τότε που ήταν στην Τζαμάικα.
Όταν ερευνήσαμε την έκδοση του έργου που έγινε στην Τζαμάικα – και πώς άλλαξε – η συζήτησή μας στράφηκε προς το Afro-swing και πώς μοιράζεται τον πυρήνα του με το Dancehall, και μετά από αυτό στην εισαγωγή του Drill ως κυρίαρχου ήχου στο Ηνωμένο Βασίλειο .
Αυτός ο νέος ήχος έκανε τον Cash να νιώθει ότι έπρεπε να βρει μια ισορροπία μεταξύ της πιο μελωδικής μουσικής που είχε κάνει στην Τζαμάικα, και αυτού του πιο σκληρού, πιο ακατέργαστου ήχου που ήξερε ότι η μουσική του θα ήταν δίπλα του.
Τώρα με νέα μουσική στον ορίζοντα, μιλήσαμε για τη διαδικασία ηχογράφησης του. Είναι αρκετά ανορθόδοξο: ο Cashh προτιμά να είναι στο στούντιο με τον παραγωγό καθώς φτιάχνεται το beat. Αλλά ακόμα και όταν αυτό δεν είναι δυνατό, του αρέσει να είναι στο στούντιο την πρώτη φορά που ακούει έναν ρυθμό. Επίσης, δεν γράφει — τουλάχιστον, όχι με την τυπική έννοια του να κάθεται και να βάζει στυλό στο χαρτί. Αντίθετα, τα κάνει όλα στο κεφάλι του με βάση την εντερική του αντίδραση σε ό,τι ακούει.
«Μπορεί να είναι μελωδίες που έρχονται, μπορεί να είναι μοτίβα ροής, μπορεί να είναι μερικά πράγματα που μου έρχονται», είπε ο Cashh. «Αλλά πρέπει να το καταλάβω την πρώτη φορά που ακούω τη μουσική».
Στη συνέχεια, συμπληρώνει τα κενά από εκεί με τους στίχους — και του αρέσει να τα κάνει όλα αυτά στο σκοτάδι. Είναι για εστίαση. Όταν ηχογραφεί, δεν θέλει να τον αποσπά τίποτα.
Εκτός από τη μουσική, το Cashh έχει πολλά να κάνει. Υπάρχει ένα ντοκιμαντέρ στα σκαριά, λανσάρει μια σειρά ρούχων που ονομάζεται “The Proud Immigrant” και πολλά άλλα. Όμως, παρά το γεγονός ότι είναι κρατημένος και απασχολημένος, εξακολουθεί να επικεντρώνεται στη μουσική — και σε αυτό θέλει να επικεντρωθούν και άλλοι άνθρωποι.
“Όποιος υπήρξε ποτέ βασικός θαυμαστής μου και γνωρίζει τι πέρασα… Δεν έχεις πραγματικά δεύτερη ευκαιρία”, είπε ο Cashh. «Αλλά νιώθω ότι έχω μια δεύτερη ευκαιρία».
Με αυτό έρχεται μια ευγένεια και η επιθυμία να προσφέρει σε όλους εκείνους τους ανθρώπους που τον υποστηρίζουν ακόμα — και, από αυτή την άποψη, η μουσική μιλά από μόνη της.