Ο παράξενος αερόλιθος που έπεσε το 1887...


Ένα βράδυ του Οκτωβρίου του 1887, οι κάτοικοι πολλών χωριών της Κοχινκίνας (περιοχή του σημερινού Βιετνάμ που αποτελούσε γαλλική αποικία από το 1862 έως το 1954) άκουσαν αρχικά έναν δυνατό συριγμό και στη συνέχεια έναν φοβερό κρότο.

Την ίδια στιγμή, όσοι βρίσκονταν σε εξωτερικό χώρο μπόρεσαν να δουν μια φωτεινή σφαίρα, λίγο μεγαλύτερη από το μισό της Σελήνης, που είχε ένα ζωηρό λευκό και λίγο ιώδες χρώμα και στο πίσω μέρος της μια σπινθιρίζουσα ουρά, να διασχίσει τον ουρανό.

Οι έντρομοι ντόπιοι εξέλαβαν το εκπληκτικό αυτό θέαμα ως τον Μεγάλο Δράκοντα που κατέβαινε για να λουστεί στο ποτάμι.

Έπειτα από μερικές ημέρες, ο Διοικητής της επαρχίας Ταϋ-νιν έλαβε από την ανναμιτική Αρχή του χωριού Θαν-Δυκ την ακόλουθη επιστολή:

«Κύριε Διοικητά,

Λαμβάνω την τιμή να σας αναγγείλω ότι στο χωριό Θαν-Δυκ, την 9η του ενάτου ανναμιτικού μηνός, άγνωστο ζω κατήλθε εις ένα μέρος. Την ημέρα εκείνη έβρεξε και εβρόντησε, το δε ζώον αυτό απήλθε πάλιν εις τον ουρανό. Η γη κατεκάθισε εις μήκος 20 μέτρων γαλλικών, 5 πλάτος και 4 βάθος. Διά ταύτα σας ειδοποιώ.

Χουΰν Μπαν Νυ»

Ειδικοί που μετέβησαν στον τόπο του συμβάντος, βρήκαν έναν επιμήκη λάκκο 32 μέτρων. Κάθε, όμως, έρευνα προς ανεύρεση του αερόλιθου απέβη μάταια. Επομένως, ο αερόλιθος προσέκρουσε στη γη και αναπήδησε, πέφτοντας αλλού. Έτσι εξηγείται και η περιγραφή που δόθηκε στην επιστολή: “…το ζώον τούτο απήλθε πάλιν εις τον ουρανό”.

Από την εξέταση του ίχνους προέκυψε ότι ο αερόλιθος είχε σχήμα επιμήκους αχλαδιού. Το υπέρογκο αυτό “αχλάδι” είχε πλησιάσει τη Γη έχοντας το λεπτό άκρο προς τα κάτω, με το οποίο προσέκρουσε αρχικά στο έδαφος.

Εκείνη τη στιγμή, βεβαίως, ακούστηκε και ο ισχυρός κρότος τον οποίο αντιλήφθηκαν οι ντόπιοι. Στη συνέχεια, αναπήδησε αντίστροφα, έχοντας το λεπτό μέρος προς τα πάνω, ενώ το χοντρό μέρος έξυνε την επιφάνεια του εδάφους για αρκετές στιγμές.

Από τις διαστάσεις της κοιλότητας την οποία σχημάτισε ο αερόλιθος, προέκυψε το συμπέρασμα ότι είχε μήκος 32 μέτρων, ενώ το πάχος του ήταν άνισο. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, είχε βάρος μεγαλύτερο από 2 εκατομμύρια κιλά.

Αν οι υπολογισμοί αυτοί ήταν σωστοί, ο αερόλιθος αυτός ήταν πολύ μεγαλύτερος από όσους είχαν πέσει στη Γη κατά το παρελθόν. Πριν προσκρούσει στο έδαφος είχε ταχύτητα 2.000 μέτρων το δευτερόλεπτο (120 φορές μεγαλύτερη από την ευρωπαϊκή αμαξοστοιχία εκείνη της εποχής), ενώ, λόγω της πλάγιας πρόσκρουσης στο έδαφος, που είχε κατά την ανάληψη αρκετή ορμή, ώστε να διατρέξει ακόμη 700 χιλιόμετρα και επομένως, ήταν πιθανόν ότι το περίεργο αυτό ουράνιο σώμα, προς μεγάλη λύπη των επιστημόνων, είχε χαθεί διά παντός στα βάθη της Σινικής Θάλασσας.

Η είδηση ​​δημοσιεύθηκε στο περιοδικό «ΕΣΤΙΑ», στις 28/02/1888…

Το άρθρο, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό "ΕΣΤΙΑ", στις 28/02/1888
Το άρθρο, όπως δημοσιεύτηκε στο περιοδικό “ΕΣΤΙΑ”, στις 28/02/1888

0
0
ψήφοι

Αξιολόγηση άρθρου



Source link

By koutsobolis

koutsobolis.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *