Είναι ένα φαινομενικά συγγενικό σενάριο: «Ωχ, η κοπέλα/ο φίλος μου δεν θέλει ποτέ να παραγγείλει το δικό του φαγητό και παίρνει πάντα μπουκιές δικές μου». Αυτή τη φορά όμως είναι διαφορετικά. Αυτή η φίλη φαίνεται να έχει ένα διεστραμμένο και ανυποχώρητο ενδιαφέρον στην πρώτη μπουκιά από όλα. Ειλικρινά, αυτό ακούγεται σαν κάτι που κάνουν μόνο τα λιοντάρια ή οι λύκοι, αλλά έχει απόλυτη εμμονή με το πρώτο δάγκωμα. Είναι σε σημείο που αν υπάρχει ήδη μια μπουκιά εκεί, χάνει το ενδιαφέρον της.

Και όχι μόνο, αν το βγάλει, εκείνη γίνεται λογομαχία! Θα ήταν εντάξει αν αυτό ήταν κάτι που έκανε ένα άτομο για να προσπαθήσει να είναι χαριτωμένο ή κάτι τέτοιο, αλλά το γεγονός παραμένει, είναι εστιασμένη σαν λέιζερ σε εκείνα τα πρώτα δαγκώματα. Τι σημαίνουν όλα αυτά; Είναι επίδειξη κυριαρχίας; Επίδειξη προνομίων; Είναι απλώς η γοητεία των τέλεια στρογγυλών και μαλακών, ακάθαρτων ψωμιών σουσαμιού;

Είτε έτσι είτε αλλιώς, αυτός ο τύπος πήγε στο Διαδίκτυο για να ρωτήσει αν είχε άδικο που έπαιρνε κρυφά φαγητό και το έτρωγε στο αυτοκίνητό του εν αγνοία της. Είναι ήδη μια αξιοζήλευτη θέση να πρέπει να τσιμπολογάτε τα ψήγματα σας σαν καλικάντζαροι μόνο και μόνο για να μην σας προκαλέσουν «πρώτες μπουκιές», αλλά το Διαδίκτυο ανέδειξε ορισμένα σχετικά σημεία σχετικά με τη σχέση γενικά. Και για κάποια πραγματικά ζουμερή σχέση υπέρβασης, ορίστε η κοπέλα που προσπάθησε να διώξει τη γάτα, αλλά την έδιωξαν η ίδια.