Ο πρόεδρος των ΗΠΑ Τζόζεφ Ρ. Μπάιντεν Τζούνιορ απευθύνεται στη γενική συζήτηση της 76ης συνόδου της Γενικής Συνέλευσης του ΟΗΕ πέρυσι. Στην εναρκτήρια ομιλία του στην ετήσια συγκέντρωση των παγκόσμιων ηγετών στον ΟΗΕ, ο Μπάιντεν ζήτησε μια νέα εποχή παγκόσμιας ενότητας ενάντια στις σύνθετες κρίσεις του COVID-19, της κλιματικής αλλαγής και της ανασφάλειας. Πίστωση: UN Photo/Cia Pak
– Το τελευταίο μεγάλο νομοθετικό επίτευγμα του 2021 ήταν ένα νομοσχέδιο που εγκρίνει 768 δισεκατομμύρια δολάρια σε στρατιωτικές δαπάνες για το επόμενο οικονομικό έτος. Ο Πρόεδρος Μπάιντεν το υπέγραψε δύο ημέρες μετά τις διακοπές των Χριστουγέννων δοξάζοντας τον Πρίγκιπα της Ειρήνης.
Τα στοιχεία του δολαρίου μπορεί να φαίνονται αφηρημένα σε μια οθόνη, αλλά δείχνουν την έκταση της μανίας. Ο Μπάιντεν είχε ζητήσει «μόνο» 12 δισεκατομμύρια δολάρια περισσότερα από τον διογκωμένο στρατιωτικό προϋπολογισμό του Προέδρου Τραμπ το προηγούμενο έτος — αλλά αυτό δεν ήταν αρκετό για τη δικομματική κουκλάρα στη Βουλή και τη Γερουσία, η οποία έδωσε ώθηση 37 δισεκατομμυρίων δολαρίων.
Συνολικά, οι στρατιωτικές δαπάνες αντιπροσωπεύουν περίπου το ήμισυ των συνολικών προαιρετικών δαπανών της ομοσπονδιακής κυβέρνησης — ενώ τα προγράμματα για βοήθεια αντί για δολοφονία είναι σε μικρές μερίδες σε πολλές τοπικές, πολιτειακές και εθνικές κυβερνητικές υπηρεσίες. Είναι μια συνεχής τάση ενίσχυσης του πολεμικού κράτους σε συγχρονισμό με τις στρεβλωμένες νεοφιλελεύθερες προτεραιότητες. Ενώ τα υπερμεγέθη κέρδη συνεχίζουν να ωφελούν την ανώτερη τάξη και να πλουτίζουν τους ήδη άσεμνα πλούσιους, οι διαδοχικές επιπτώσεις της ακραίας εισοδηματικής ανισότητας πνίγουν τις ελπίδες πολλών.
Η εταιρική ισχύς περιορίζει σχεδόν τα πάντα, είτε υγειονομική περίθαλψη είτε εκπαίδευση, στέγαση ή θέσεις εργασίας ή μέτρα για την αντιμετώπιση της κλιματικής έκτακτης ανάγκης. Αυτό που κυριαρχεί είναι η πολιτική δομή της οικονομίας.
Ο ταξικός πόλεμος στις Ηνωμένες Πολιτείες έχει καθιερώσει αυτό που ισοδυναμεί με ολιγαρχία. Ένα οικονομικό σύστημα μηδενικού αθροίσματος, γνωστό και ως εταιρικός καπιταλισμός, ασκεί συνεχώς τη δύναμή του να ανταμείβει και να στερεί. Οι κυρίαρχες δυνάμεις του ταξικού πολέμου — που πλήττουν δυσανάλογα τους έγχρωμους ενώ βλάπτουν επίσης σταθερά πολλά εκατομμύρια λευκούς — συνεχίζουν να υπονομεύουν τα βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, συμπεριλαμβανομένης της ίσης δικαιοσύνης και της οικονομικής ασφάλειας.
Στον πραγματικό κόσμο, η οικονομική δύναμη είναι πολιτική δύναμη. Ένα σύστημα που λειτουργεί με χρήματα είναι έμπειρο στο να κυνηγάει ανθρώπους χωρίς αυτό.
Οι λέξεις “Δεν μπορώ να αναπνεύσω,Επαναλαμβάνεται σχεδόν δώδεκα φορές από τον Έρικ Γκάρνερ σε ένα θανατηφόρο αστυνομικό κλοιό, απήχηση για αμέτρητους ανθρώπους των οποίων τα ονόματα δεν θα μάθουμε ποτέ. Οι διασταυρώσεις της φυλετικής αδικίας και του ληστρικού καπιταλισμού είναι ιδιαίτερα επιθετικές ζώνες, όπου πολλές ζωές χάνουν σταδιακά ή ξαφνικά ό,τι είναι απαραίτητο για τη ζωή.
Οι συζητήσεις για όρους όπως «ρατσισμός» και «φτώχεια» γίνονται πολύ εύκολα εύκολες, αφαιρούνται από τις ανθρώπινες συνέπειες, ενώ άγνωστες ζωές ασφυκτιούν στα χέρια της αδικίας ρουτίνας, των συστηματικών σκληροτήτων, όπως είναι αναμενόμενα τα πράγματα.
Ένας ολοκληρωτικός πόλεμος κατά της δημοκρατίας βρίσκεται τώρα σε εξέλιξη στις Ηνωμένες Πολιτείες. Περισσότερο από ποτέ, το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα είναι ο εκλογικός βραχίονας της ασύστολης λευκής υπεροχής καθώς και τοξικοτήτων όπως η ξενοφοβία, ο νατιβισμός, ο φανατισμός κατά των ομοφυλοφίλων, η πατριαρχία και ο μισογυνισμός.
Η άκαμπτη άρνηση του κόμματος για το κλίμα δεν είναι τίποτα λιγότερο από διαταραγμένη. Η προσέγγισή της στην πανδημία του Covid ισοδυναμεί με μια αγκαλιά θανάτου στο όνομα του άτακτου ατομικισμού. Με τους δικαστές του Ανωτάτου Δικαστηρίου στη θέση τους, το «Grand Old Party» έχει περικόψει μεθοδικά τα δικαιώματα ψήφου και τα δικαιώματα άμβλωσης.
Συνολικά, σε εσωτερικά θέματα, η κομματική αντιστοίχιση είναι μεταξύ νεοφιλελευθερισμού και νεοφασισμού. Ενώ οι αποκρουστικοί ρόλοι της ηγεσίας των Δημοκρατικών είναι εκτενείς, για να το θέσω ήπια, τα δύο κόμματα αντιπροσωπεύουν πλέον εξαιρετικά διαφορετικές εκλογικές περιφέρειες και ατζέντα στο εσωτερικό. Όχι τόσο σε θέματα πολέμου και ειρήνης.
Και τα δύο κόμματα συνεχίζουν να υπερασπίζονται αυτό που ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ αποκάλεσε «τρέλα του μιλιταρισμού». Όταν ο King περιέγραψε τις άσκοπες δαπάνες για έναν μακρινό πόλεμο ως «κάποιο δαιμονικό, καταστροφικό σωλήνα αναρρόφησης», καταδίκαζε τη δυναμική που αντέχει με εκδίκηση.
Σήμερα, η τρέλα και η άρνηση δεν είναι λιγότερο εδραιωμένες. Ένας μιλιταριστικός πυρήνας χρησιμεύει ως ιερός λίθος για την πίστη στην Αμερική ως το ένα και μοναδικό απαραίτητο έθνος στον κόσμο. Οι γιγάντιοι προϋπολογισμοί του Πενταγώνου θεωρούνται δεδομένοι, όπως και το υποτιθέμενο προνόμιο να βομβαρδίζετε άλλες χώρες κατά βούληση.
Κάθε προϋπολογισμός συνέχισε να περιλαμβάνει τεράστιες δαπάνες για πυρηνικά όπλα, συμπεριλαμβανομένων γιγαντιαίων δαπανών για τον λεγόμενο «εκσυγχρονισμό» του πυρηνικού οπλοστασίου. Το γεγονός που ανέφερε αυτό το βιβλίο όταν πρωτοκυκλοφόρησε — ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είχαν δέκα χιλιάδες πυρηνικές κεφαλές και η Ρωσία είχε συγκρίσιμο αριθμό — δεν είναι πλέον αληθινό. Οι περισσότερες εκτιμήσεις λένε ότι αυτά τα αποθέματα είναι τώρα περίπου τα μισά.
Αλλά η τρέχουσα κατάσταση είναι στην πραγματικότητα πολύ πιο επικίνδυνη. Το 2007, το Ρολόι της Κρίσης που διατηρείται από The Bulletin of the Atomic Scientists δέσμευσε την εγγύτητα του κόσμου στην εκμηδένιση σε πέντε λεπτά από τα αποκαλυπτικά Μεσάνυχτα.
Καθώς ξεκίνησε το 2022, τα συμβολικά χέρια ήταν εκατό δευτερόλεπτα πριν τα μεσάνυχτα. Τέτοια είναι η δυναμική της κούρσας πυρηνικών εξοπλισμών, που τροφοδοτείται από στρατιωτικούς εργολάβους με γνώμονα τα κέρδη. Η υψηλή ρητορική για την αναζήτηση της ειρήνης δεν αποτελεί ποτέ πραγματικό φρένο στην εθνικιστική ώθηση του μιλιταρισμού.
Με την απόσυρση των αμερικανικών στρατευμάτων από το Αφγανιστάν, η τρίτη δεκαετία αυτού του αιώνα διαμορφώνεται για να ξεδιπλώσει νέες ρυτίδες στις αμερικανικές ηγεμονικές φιλοδοξίες. Στην πορεία, ο Τζο Μπάιντεν απηχούσε μια κεντρική αρχή της διπλής σκέψης στο πιο διάσημο μυθιστόρημα του Τζορτζ Όργουελ, το 1984: «Ο πόλεμος είναι ειρήνη».
Μιλώντας στα Ηνωμένα Έθνη καθώς ξεκίνησε το φθινόπωρο του 2021, ο Μπάιντεν διακήρυξε: «Βρίσκομαι εδώ σήμερα, για πρώτη φορά μετά από είκοσι χρόνια, με τις Ηνωμένες Πολιτείες να μην βρίσκονται σε πόλεμο. Γυρίσαμε σελίδα». Αλλά η γυρισμένη σελίδα ήταν δεσμευμένη σε έναν τόμο φόνων χωρίς προβλέψιμο τέλος.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες παρέμειναν σε πόλεμο, βομβαρδίζοντας στη Μέση Ανατολή και αλλού, με πολλές πληροφορίες να αποκρύπτονται από το κοινό. Και η αύξηση της πολεμικής εχθρότητας των ΗΠΑ τόσο προς τη Ρωσία όσο και προς την Κίνα κλιμάκωσε τους κινδύνους μιας στρατιωτικής αντιπαράθεσης που θα μπορούσε να οδηγήσει σε πυρηνικό πόλεμο.
Μια ρόδινη άποψη για το μέλλον των ΗΠΑ είναι δυνατή μόνο όταν αγνοείται η ιστορία σε πραγματικό χρόνο. Μετά από τέσσερα χρόνια της δηλητηριώδους προεδρίας Τραμπ, το στέλεχος του εταιρικού φιλελευθερισμού Μπάιντεν προσφέρει ένα μείγμα από αντίδοτα και συνεχείς τοξίνες. Το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα, τώρα νεοφασιστικό, βρίσκεται σε ισχυρή θέση να αποκτήσει τον έλεγχο της κυβέρνησης των ΗΠΑ μέχρι τα μέσα της δεκαετίας.
Η αποτροπή ενός τέτοιου κατακλυσμού φαίνεται πέρα από την αντίληψη των ίδιων ελίτ του Δημοκρατικού Κόμματος που άνοιξε το δρόμο στον Ντόναλντ Τραμπ να γίνει πρόεδρος εξαρχής. Ο ρεαλισμός σχετικά με την τρέχουσα κατάσταση — σαφήνεια σχετικά με το πώς φτάσαμε εδώ και πού βρισκόμαστε τώρα — είναι απαραίτητος για τον μετριασμό των επικείμενων καταστροφών και για τη δημιουργία ενός καλύτερου μέλλοντος. Οι ζωτικές αλήθειες πρέπει να λέγονται. Και ενήργησε.
Αυτό το άρθρο είναι προσαρμοσμένο από τη νέα έκδοση του βιβλίου του Norman Solomon “Made Love, Got War”, που μόλις δημοσιεύτηκε ως δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλίο.
Ο Norman Solomon είναι ο εθνικός διευθυντής του RootsAction.org και συγγραφέας δώδεκα βιβλίων μεταξύ των οποίων Made Love, Got War: Close Encounters with America’s Warfare State, που δημοσιεύτηκε σε νέα έκδοση ως α δωρεάν ηλεκτρονικό βιβλίο τον Ιανουάριο του 2022. Άλλα βιβλία του περιλαμβάνουν Ο πόλεμος έγινε εύκολος: Πώς οι πρόεδροι και οι ειδικοί συνεχίζουν να μας περιστρέφουν μέχρι θανάτου. Ήταν εκπρόσωπος του Μπέρνι Σάντερς από την Καλιφόρνια στις Εθνικές Συνελεύσεις των Δημοκρατικών το 2016 και το 2020. Ο Σόλομον είναι ιδρυτής και εκτελεστικός διευθυντής του Ινστιτούτου Δημόσιας Ακρίβειας.