Όταν πρόκειται για πράγματα που προστατεύουν ή βλάπτουν την ψυχική μας υγεία, ο ρόλος των γονιδίων μας είναι συχνά εκ των υστέρων. Εξάλλου, οι διαταραχές και τα προβλήματα ψυχικής υγείας είναι προϊόντα του μυαλού και του εγκεφάλου μας, ενώ τα γονίδιά μας είναι μικροσκοπικά στοιχεία του DNA. Μπορεί να φαίνεται λίγο δύσκολο να υποθέσουμε ότι τα δύο συνδέονται.

Αυτό είναι λάθος, όμως. Η επιστημονική έρευνα έχει αποκαλύψει ότι πολλές διαταραχές ψυχικής υγείας έχουν μια σημαντική γενετική συνιστώσα, η οποία αναμφίβολα διαμορφώνει την κατανόηση και την αντιμετώπισή τους.

Εάν κάνετε ένα βήμα πίσω και το δείτε λογικά, είναι απολύτως λογικό ότι τα γονίδιά μας θα επηρεάσουν την ψυχική μας υγεία. Εξάλλου, όσο άυλα και αν είναι με πολλούς τρόπους, το μυαλό, η συνείδηση, οι σκέψεις και τα συναισθήματά μας είναι όλα προϊόντα δραστηριότητας στον εγκέφαλο, των αμέτρητων πολύπλοκων σημάτων που στέλνονται και λαμβάνονται από δισεκατομμύρια εγκεφαλικά κύτταρα, γνωστά και ως νευρώνες . Και αυτά τα σήματα εξαρτώνται από τα πολύπλοκα εγκεφαλικά κύτταρα που λειτουργούν όπως θα έπρεπε. Η καλή λειτουργία των κυττάρων εξαρτάται από τα μόρια που τα αποτελούν. Και αυτά τα μόρια, ιδιαίτερα οι πρωτεΐνες, καθορίζονται από τα γονίδιά μας.

Αυτό σημαίνει ότι εάν υπάρχει κάποιο ελάττωμα ή πρόβλημα με τον κώδικα σε ένα συγκεκριμένο γονίδιο, τα μόρια που παράγει δεν θα έχουν το σωστό σχήμα. Και ειδικά για τις πρωτεΐνες, το σχήμα τους είναι μια κρίσιμη πτυχή της ικανότητάς τους να αλληλεπιδρούν με άλλα μόρια με τον κατάλληλο τρόπο, για τον οποίο προορίζονται. Αυτό σημαίνει ότι οποιοδήποτε κύτταρο έχει αυτές τις ελαττωματικές πρωτεΐνες θα είναι λιγότερο ικανό να λειτουργήσει σωστά. Και αν αυτά τα κύτταρα είναι νευρώνες, τότε οι διαδικασίες που οδηγούν στον σχηματισμό του μυαλού μας μπορεί να επηρεαστούν, μερικές φορές με τρόπους που είναι διασπαστικοί ή τουλάχιστον μη βοηθητικοί.

Έτσι, αν και γίνεται μέσω πολλών βημάτων, είναι εύκολο να δούμε ότι τα γονίδιά μας μπορούν να παίξουν ρόλο στην ψυχική μας υγεία. Αυτό δεν σημαίνει ότι είναι ο μοναδικός παράγοντας που καθορίζει την ψυχική μας υγεία. Δεν συμβαίνει ότι μερικοί άνθρωποι έχουν ένα συγκεκριμένο «γονίδιο κατάθλιψης» ή «μετάλλαξη άγχους» και ότι όσοι έχουν αυτά τα γενετικά χαρακτηριστικά αναπτύσσουν την ομώνυμη διαταραχή και όσοι δεν τα έχουν ποτέ.

Στην πραγματικότητα, ο εγκέφαλος είναι πολύ περίπλοκος για κάτι τέτοιο, ειδικά όταν πρόκειται για τα μέρη που προκύπτουν στο μυαλό μας. Υπάρχουν τόσα πολλά συστατικά στη δουλειά, τόσα πολλά συστήματα που συνδυάζονται για να δημιουργήσουν συνείδηση ​​και τόση πλεονασμός και προσαρμοστικότητα στον τυπικό εγκέφαλό σας, που ένα μόνο άτυπο γονίδιο που παράγει αυτόματα μια (σύνθετη και ευέλικτη) διαταραχή είναι εξαιρετικά απίθανο, όπως ακριβώς ένα μόνο κακώς εγκατεστημένο κύκλωμα σε ένα δίκτυο ηλεκτρικής ενέργειας δεν οδηγεί αναπόφευκτα σε μπλακ άουτ.

Ωστόσο, οι γενετικοί παράγοντες μπορούν να αυξήσουν τον κίνδυνο προβλημάτων ψυχικής υγείας ή να μας κάνουν πιο ευάλωτους στην ανάπτυξή τους, μειώνοντας την ικανότητα του εγκεφάλου να αντιμετωπίζει ή να αντισταθμίζει τραύματα και άλλες διαταραχές. Αυτός είναι πιθανώς ο λόγος που πολλά προβλήματα ψυχικής υγείας είναι φαινομενικά κληρονομικά και γιατί ορισμένες παθήσεις ψυχικής υγείας φαίνεται να έχουν παρόμοια γενετικά χαρακτηριστικά.

Συνολικά, είναι δίκαιο να πούμε ότι τα γονίδια παίζουν σημαντικό ρόλο στην ψυχική μας υγεία. Αλλά και πολλά άλλα πράγματα. Και εκεί είναι που μπερδεύεται.

Διαβάστε περισσότερα για τον εγκέφαλο: