Ο ασθενής, ο Ντέιβιντ Μπένετ, 57 ετών, ήξερε ότι δεν υπήρχε καμία εγγύηση ότι το πείραμα θα λειτουργούσε, αλλά πέθαινε, δεν ήταν κατάλληλος για μεταμόσχευση ανθρώπινης καρδιάς και δεν είχε άλλη επιλογή, είπε ο γιος του στο Associated Press.

“Ήταν ή να πεθάνω ή να κάνω αυτή τη μεταμόσχευση. Θέλω να ζήσω”, είπε ο Μπένετ μια μέρα πριν το χειρουργείο, σύμφωνα με δήλωση που δόθηκε από την Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ. «Ξέρω ότι είναι μια βολή στο σκοτάδι, αλλά είναι η τελευταία μου επιλογή».

Υπάρχει τεράστια έλλειψη ανθρώπινων οργάνων που δωρίζονται για μεταμόσχευση, ωθώντας τους επιστήμονες να προσπαθήσουν να καταλάβουν πώς να χρησιμοποιούν τα όργανα ζώων.

«Ατελείωτη παροχή» οργάνων εάν λειτουργήσουν οι μεταμοσχεύσεις ζώων

Πέρυσι στις ΗΠΑ, υπήρξαν λίγο περισσότερες από 3.800 μεταμοσχεύσεις καρδιάς – αριθμός ρεκόρ – σύμφωνα με το United Network for Organ Sharing (UNO), το οποίο επιβλέπει το σύστημα μεταμοσχεύσεων της χώρας.

Οι αριθμοί είναι επίσης αυξημένοι στον Καναδά. Το 2019 πραγματοποιήθηκαν συνολικά περισσότερες από 3.000 επεμβάσεις μεταμόσχευσης οργάνων, σημειώνοντας αύξηση 42 τοις εκατό από το 2010, σύμφωνα με τα τελευταία στοιχεία από το Canadian Organ Replacement Register (CORR) — ένα πανκαναδικό σύστημα πληροφοριών για την ανεπάρκεια οργάνων στον Καναδά.

«Εάν αυτό λειτουργήσει, θα υπάρξει ατελείωτη παροχή αυτών των οργάνων για ασθενείς που υποφέρουν», δήλωσε ο Δρ Muhammad Mohiuddin, επιστημονικός διευθυντής του προγράμματος μεταμόσχευσης από ζώο σε άνθρωπο στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ.

Αλλά οι προηγούμενες προσπάθειες για τέτοιες μεταμοσχεύσεις – ή ξενομοσχεύματα – απέτυχαν, κυρίως επειδή το σώμα των ασθενών απέρριψε γρήγορα τα όργανα των ζώων. Σημειωτέον, το 1984, η Baby Fae, ένα βρέφος που πέθαινε, έζησε 21 ημέρες με καρδιά μπαμπουίνου.

Η διαφορά αυτή τη φορά: Οι χειρούργοι του Μέριλαντ χρησιμοποίησαν μια καρδιά από ένα γουρούνι που είχε υποβληθεί σε γονιδιακή επεξεργασία για να αφαιρέσουν ένα σάκχαρο στα κύτταρά του που ευθύνεται για αυτή την υπερβολικά γρήγορη απόρριψη οργάνων.

«Το μεγάλο πρόβλημα με την ιστορία είναι ότι με τις μεταμοσχεύσεις, το ζήτημα είναι πάντα ότι πρέπει να βρεις ένα ταίρι και το σώμα σου θα απορρίψει πολύ γρήγορα μια καρδιά από άλλο είδος», είπε ο Δρ Christopher Labos, καρδιολόγος από το Μόντρεαλ. CBC News σε ανταλλαγή email.

“Το ενδιαφέρον για μένα είναι ότι μπόρεσαν να φτιάξουν ένα γενετικά τροποποιημένο γουρούνι που κατέστειλε τους δείκτες κυττάρων που θα οδηγούσαν σε απόρριψη. Αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον, στο μέλλον.”

«Πιστεύω ότι μπορείτε να το χαρακτηρίσετε ως γεγονός ορόσημο», είπε ο Δρ Ντέιβιντ Κλάσεν, επικεφαλής ιατρός της UNOS, σχετικά με τη μεταμόσχευση στο Μέριλαντ.

Ωστόσο, ο Klassen προειδοποίησε ότι είναι μόνο ένα πρώτο δοκιμαστικό βήμα για να διερευνηθεί εάν αυτή τη φορά, η ξενομεταμόσχευση θα μπορούσε τελικά να λειτουργήσει.

Η Υπηρεσία Τροφίμων και Φαρμάκων, η οποία επιβλέπει τα πειράματα ξενομομοσχεύσεων, επέτρεψε τη χειρουργική επέμβαση στο πλαίσιο της λεγόμενης εξουσιοδότησης έκτακτης ανάγκης “παρηγορητικής χρήσης” – διαθέσιμη όταν ένας ασθενής με μια απειλητική για τη ζωή κατάσταση δεν έχει άλλες επιλογές.

«Πραγματικά αξιοσημείωτη ανακάλυψη»

Τον περασμένο Σεπτέμβριο, ερευνητές στη Νέα Υόρκη πραγματοποίησαν ένα πείραμα που υποδηλώνει ότι οι γενετικά τροποποιημένοι χοίροι μπορεί να προσφέρουν υπόσχεση για μεταμοσχεύσεις από ζώο σε άνθρωπο. Οι γιατροί προσάρτησαν προσωρινά το νεφρό ενός χοίρου σε ένα νεκρό ανθρώπινο σώμα και το παρακολούθησαν να αρχίζει να λειτουργεί.

Η μεταμόσχευση του Μέριλαντ το οδηγεί στο επόμενο επίπεδο, είπε ο Δρ Ρόμπερτ Μοντγκόμερι, ο οποίος ηγήθηκε αυτού του πειράματος στο NYU Langone Health στη Νέα Υόρκη.

«Πρόκειται για μια πραγματικά αξιοσημείωτη ανακάλυψη», είπε σε μια δήλωση. «Ως λήπτης μεταμόσχευσης καρδιάς με γενετική καρδιακή διαταραχή, είμαι ενθουσιασμένος από αυτά τα νέα και την ελπίδα που δίνει στην οικογένειά μου και σε άλλους ασθενείς που τελικά θα σωθούν από αυτή την ανακάλυψη».

Θα είναι ζωτικής σημασίας να μοιραστούμε τα δεδομένα που συγκεντρώθηκαν από αυτή τη μεταμόσχευση πριν ανοίξουμε την επιλογή σε περισσότερους ασθενείς, δήλωσε η Karen Maschke, ερευνήτρια στο Hastings Center στο Garrison της Νέας Υόρκης, η οποία βοηθά στην ανάπτυξη συστάσεων ηθικής και πολιτικής για τις πρώτες κλινικές δοκιμές επιχορήγηση από τα Εθνικά Ινστιτούτα Υγείας.

“Η βιαστική μεταμόσχευση από ζώο σε άνθρωπο χωρίς αυτές τις πληροφορίες δεν θα ήταν σκόπιμο”, είπε ο Maschke.

Η επέμβαση την περασμένη Παρασκευή κράτησε επτά ώρες στο νοσοκομείο της Βαλτιμόρης.

«Συνειδητοποιεί το μέγεθος αυτού που έγινε και συνειδητοποιεί πραγματικά τη σημασία του», είπε ο Ντέιβιντ Μπένετ Τζούνιορ για τον πατέρα του. “Δεν μπορούσε να ζήσει, ή θα μπορούσε να αντέξει μια μέρα, ή θα μπορούσε να αντέξει μερικές μέρες. Θέλω να πω, είμαστε στο άγνωστο σε αυτό το σημείο.”