Ένας Θεοσοφιστής, όμως, ο Charles Webster Leadbeater, σε ένα βιβλίο του, που εκδόθηκε το 1913, ισχυριζόταν ότι είχε κάνει πολλές επισκέψεις στον πλανήτη αυτό. Το βιβλίο του Leadbeater, γραμμένο στα αγγλικά, είχε τότε ήδη μεταφραστεί σε περισσότερες από δέκα γλώσσες.

Υπήρχαν τότε στον κόσμο χιλιάδες Θεοσοφιστών, οι οποίοι φρονούσαν ότι ο Leadbeater δεν ήταν δυνατόν ούτε να εξαπατηθεί, αλλά ούτε και να τους εξαπατήσει.

Ο Leadbeater, ο οποίος ήταν ένας εκ των γνωστών Θεοσοφιστών, οι οποίοι συνδέονταν με το Ινδικό Κέντρο του Adyar, είχε γράψει πλήθος βιβλίων σχετικών με τη Μεταφυσική.

Πώς μπορούσε, όμως, κάποιος να μεταβεί στον πλανήτη Άρη; Σύμφωνα με τον Leadbeater, θα έπρεπε να εγκαταλείψει το σώμα του κατά τη διάρκεια του ύπνου και να χρησιμοποιήσει ως όχημα το αστρικό του σώμα, δηλαδή το αόρατο εκείνο σώμα το οποίο κατά τον ύπνο αποσπάται του σωματικού περικαλύμματος και κάνει αόριστα ή ακριβή πειράματα, αναλόγως του. βαθμού της εξελίξεώς του.

Ο Leadbeater, ως έμπειρος μεταφυσικός, δεν έβρισκε καμιά δυσκολία στις εεύσεις αυτές, οι κάποιες φορές έφταναν πολύ μακριά, αφού του επέτρεπαν να διέλθει τις είκοσι εκατομμύρια λεύγες, οι οποίες μας χωρίζουν από τον πλανήτη Άρη.

Μεταξύ όλων των περιπτώσεων αποκαλύψεων που περιείχε το βιβλίο του, η περιγραφή της ζωής στην Άρη εντυπωσίασε με την ακρίβεια στην περιγραφή της.

Ο πλανήτης διακρίνεται από διώρυγες, κάποιες εκ των οποίων είναι διπλές, χάρη στην προοπτική των Αρειανών μηχανικών. Οι διώρυγες αυτές χωρίζονται σε χιλιάδες μικρές διακλαδώσεις τόσο επιδέξια διευθετημένες, ώστε η κάθε μία από αυτές να καθιστά εύφορη την περιοχή σε πλάτος μεγαλύτερο των εκατό χιλιομέτρων.

Η μορφή των κατοίκων του Άρη δε διαφέρει τη δική μας, αλλά είναι πιο μικρή σε σχέση με τις διαστάσεις των κατοίκων της Γης. Το σώμα τους είναι πλατύτερο του δικού μας, διότι το στήθος έχει μεγάλη δύναμη.

Τούτο, αναμφιβόλως, οφείλεται στην έλλειψη αέρα, γεγονός που τους αναγκάζει να αναπνέει συχνότερα, ώστε το οξυγόνο να εισέλθει εντός του αίματος. Οι περισσότεροι κάτοικοι του πλανήτη Άρη είναι ξανθοί, μοιάζοντας κάπως σαν Νορβηγοί. Η περιγραφή των οικιών είναι ελκυστική: στη μέση κήπων, στους οποίους αφθονούν πανέμορφα λουλούδια, είναι χτισμένα σπίτια από ένα υλικό που μοιάζει με το γυαλί.

Το γυαλί, όμως, αυτό, είναι λαξευμένο με τέτοιο τρόπο, ούτως ώστε από το εσωτερικό του σπιτιού βλέπει κανείς τα πάντα έξω, ενώ από έξω δεν μπορεί να δει στο εσωτερικό του σπιτιού. Οι πόρτες δεν έχουν σύρτες και γλιστρούν στον τοίχο.

Η τεχνολογική πρόοδος των κατοίκων του Άρη, σύμφωνα με τον Leadbeater, ήταν τόσο πολύ αναπτυγμένη, μπορούσε να καταγράψει τις σκέψεις τους μιλώντας σε ένα μικρό. “κουτί”.

Ο ηλεκτρισμός χρησιμοποιείται κατά κόρον, διάφορα είδη ζώων είχαν εκπαιδευτεί κατάλληλα, για να εκτελούν περισσότερες εργασίες στο σπίτι, αλλά και στην κηπουρική.

Το σύστημα της πολυγαμίας είναι σε ισχύ και τα παιδιά ανατρέχουν από τον Κράτο.

Ο Βασιλιάς υποδεικνύει τον διάδοχό του μεταξύ των ανώτερων υπαλλήλων του Κράτους.

Η Ιατρική έχει τελειοποιηθεί σε τέτοιο βαθμό, επομένως οι ασθένειες προλαμβάνονται πάντοτε με ασφάλεια.

Οι κάτοικοι του Άρη, όταν φτάνουν σε πολύ μεγάλη ηλικία, απευθύνονται σε επιστημονική σχολή, όπου θανατώνονται χωρίς πόνο.

Στον Άρη δεν υπάρχει ούτε θρησκεία ούτε εκκλησία. Οι κάτοικοί του είναι υλιστές και θεωρούν ως έγκλημα το να πιστεύει κάποιος οτιδήποτε δεν αποδεικνύεται επιστημονικά.

Αυτά, μεταξύ άλλων, γράφονταν στο περίεργο βιβλίο του Charles Webster Leadbeater, το μακρινό 1913…

Η είδηση ​​δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ», στις 20/03/1913…