Στις 16 Ιανουαρίου του 1890, ο ανταποκριτής της εφημερίδας “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” από την Κέρκυρα μετέδιδε μια συνταρακτική είδηση.
Σε ένα πλοίο που απέπλεε από μια μικρή νησίδα, επιβιβάστηκε ως επιβάτιδα μια γυναίκα μυστηριώδης, ρακένδυτη και ρικνή, δύσμορφη και ζαρωμένη, την οποία παρέλαβε ο κυβερνήτης του πλοιαρίου.
Κατά τη διάρκεια του πλού, ο καπετάνιος είδε ξαφνικά να ξετυλίγεται ενώπιόν του μια συγκλονιστική σκηνή. Ένας καλόγερος, καταμεσής του καταστρώματος, βοώντας και γνέφοντας, έδιωχνε τη μυστηριώδη γυναίκα από το πλεούμενο, προτείνοντας τον Σταυρό μπροστά στο πρόσωπο της. Η γυναίκα κάποια στιγμή υπέκυψε στον αμείλικτο διωγμό του καλόγερου και τρεκλίζοντας, ρίχτηκε στη θάλασσα, όπου και εξαφανίστηκε.
Ο κυβερνήτης, όταν επέστρεψε στο λιμάνι της Κέρκυρας, ενημέρωσε σχετικώς το τοπικό υγειονομικό και κατόπιν κίνησε για τον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, πολιούχου του νησιού, για να προσευχηθεί.
Η θήκη, μέσα στην οποία κείτονταν το σεπτό λείψανο του Αγίου, ήταν ανοιχτή για το ευλαβικό προσκύνημα των πιστών. Μόλις ο καπετάνιος το αντίκρισε, αμέσως αναγνώρισε τον καλόγερο που είχε δει στο κατάστρωμα του πλοίου του να εκδιώξει με μανία τη ρακένδυτη και ρικνή γυναίκα.
Ευθύς έγινε κατανοητός ότι ο Άγιος Σπυρίδωνας είχε αποτρέψει από το νησί την επανεμφάνιση της χολέρας.
Ένα παραπλήσιο θαύμα, άλλωστε, είχε συμβεί και όταν ενέσκηψε προ ετών χολέρα στο νησί. Μόλις ολοκληρώθηκε η λιτανεία με το σεπτό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, αμέσως έπαψε η θανατηφόρος ασθένεια. Το θαύμα αυτό πανηγυριζόταν με συμμετοχή πλήθους κόσμου στη μνήμη του Αγίου.
Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», στις 16/01/1890…