Αποτυπώματα που ανακαλύφθηκαν πρόσφατα σε μια παραλία της Ουαλίας έχουν περιγραφεί ως ίχνη δεινοσαύρων. Η διαδρομή χρονολογείται από το Τριασικό, πάνω από 200 εκατομμύρια χρόνια πριν, και προσφέρει ένα μοναδικό στιγμιότυπο μιας στιγμής στο χρόνο.

Το 2020, η ερασιτέχνης παλαιοντολόγος Kerry Rees ήρθε σε επαφή με το Κέντρο Angela Marmont του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας για να αναφέρει ότι βρήκε αυτό που υποψιαζόταν ότι μπορεί να ήταν ίχνη δεινοσαύρων στην παραλία στο Penarth στην Ουαλία. Οι εικόνες που παρείχε στάλθηκαν στους παλαιοντολόγους του Μουσείου Δρ. Susannah Maidment, ερευνήτρια, και στον καθηγητή Paul Barrett, Merit Researcher.

Το ζευγάρι ήταν αρχικά επιφυλακτικό. Ο Δρ Maidment εξηγεί, “Λαμβάνουμε πολλές ερωτήσεις από μέλη του κοινού για πράγματα που θα μπορούσαν να είναι μονοπάτια, αλλά πολλά είναι γεωλογικά χαρακτηριστικά που μπορούν εύκολα να μπερδευτούν με αυτά. Ωστόσο, από τις φωτογραφίες, πιστεύαμε ότι ήταν ένας αρκετά καλός υποψήφιος για κάτι που θα μπορούσε να είναι κομμάτια και που θα άξιζε να ρίξετε μια ματιά».

Μετά από διαβούλευση με συναδέλφους, διαπιστώθηκε ότι η τοποθεσία είχε προηγουμένως ερευνηθεί από μια γαλλική ομάδα και μια ομάδα από το Πανεπιστήμιο του Κάρντιφ, καθώς και από τη Σίντι Χάουελς, Εθνικό Μουσείο της Ουαλίας, η οποία είναι συν-συγγραφέας στο νέο έγγραφο. Με διαφορετικές απόψεις για το ποιες ήταν οι εντυπώσεις, οι ερευνητές αποφάσισαν να εργαστούν συλλογικά και να συνεχίσουν την έρευνα.

Ο Δρ Maidment και ο καθηγητής Barrett επισκέφτηκαν τον χώρο για να το μελετήσουν και να κάνουν μετρήσεις. Ο καθηγητής Barrett λέει, “Πιστεύαμε ότι οι εντυπώσεις που είδαμε στο Penarth ήταν σταθερά σε απόσταση μεταξύ τους για να υποδηλώνουν ένα ζώο που περπατά. Είδαμε επίσης μετατοπισμένα χείλη όπου η λάσπη είχε ωθηθεί προς τα πάνω. Αυτές οι δομές είναι χαρακτηριστικές της ενεργητικής κίνησης μέσω του μαλακού εδάφους.”

Λιγότερο ορατά όμως ήταν τα σημάδια στα δάχτυλα των ποδιών, το ενδεικτικό σημάδι ενός ζωικού ίχνους. Ευτυχώς, η γαλλική ομάδα που είχε ερευνήσει προηγουμένως τον ιστότοπο πριν από 10 χρόνια είχε εικόνες από τα αποτυπώματα με λιγότερες καιρικές συνθήκες που έδειχναν χαρακτηριστικά όπως εντυπώσεις στα δάχτυλα των ποδιών. Αυτό όχι μόνο παρείχε στην ομάδα περαιτέρω στοιχεία ότι οι εντυπώσεις ήταν πράγματι πατημασιές, αλλά πρότεινε επίσης ποια θα μπορούσε να ήταν η ταυτότητα του ζώου που τις έκανε.

Η ομάδα πιστεύει τώρα ότι οι εντυπώσεις είναι ένα παράδειγμα του Eosauropus, ο οποίος δεν είναι όνομα δεινοσαύρου αλλά ένας τύπος ίχνους που πιστεύεται ότι δημιουργήθηκε από έναν πολύ πρώιμο σαυρόποδα ή σχεδόν συγγενή του σαυρόποδου, την ομάδα δεινοσαύρων που αργότερα συμπεριέλαβε περίφημος Διπλόδοκος.

Ο Δρ Maidment λέει, “Γνωρίζουμε ότι τα πρώιμα σαυρόποδα ζούσαν στη Βρετανία εκείνη την εποχή, καθώς τα οστά της Camelotia, ενός πολύ πρώιμου σαυρόποδου, βρέθηκαν στο Somerset σε βράχους που χρονολογούνται στην ίδια περίοδο. Δεν γνωρίζουμε αν αυτό το είδος ήταν ο κατασκευαστής κομματιών, αλλά είναι μια άλλη ένδειξη που υποδηλώνει ότι κάτι τέτοιο θα μπορούσε να είχε κάνει αυτά τα κομμάτια.”

Οι διαδρομές των δεινοσαύρων μπορούν να παρέχουν πληθώρα πληροφοριών συμπεριφοράς σε όσους τις μελετούν. Μπορούν να δείξουν κίνηση σε κοπάδια και να παρέχουν δεδομένα για τον τρόπο που μπορεί να περπατούσε ένα ζώο.

Ο καθηγητής Barrett καταλήγει, “Αυτοί οι τύποι κομματιών δεν είναι ιδιαίτερα διαδεδομένοι παγκοσμίως, επομένως πιστεύουμε ότι αυτή είναι μια ενδιαφέρουσα προσθήκη στις γνώσεις μας για τη ζωή των Τριασικών στο Ηνωμένο Βασίλειο. Το αρχείο του Triassic δεινόσαυροι σε αυτή τη χώρα είναι αρκετά μικρή, οπότε οτιδήποτε μπορούμε να βρούμε από την περίοδο προσθέτει στην εικόνα μας για το τι συνέβαινε εκείνη την εποχή».

Τα περισσότερα ιδρύματα, συμπεριλαμβανομένου του Μουσείου Φυσικής Ιστορίας, γενικά δεν συλλέγουν αποτυπώματα, καθώς η αποθήκευσή τους μπορεί να είναι δύσκολη, καθώς μερικές φορές οι διάδρομοι έχουν μήκος αρκετές εκατοντάδες μέτρα. Αυτές οι διαδρομές έχουν πλέον διερευνηθεί εκτενώς στο πεδίο και έχουν τεκμηριωθεί με ακρίβεια για μελλοντική μελέτη χρησιμοποιώντας τεχνικές τρισδιάστατης απεικόνισης τελευταίας τεχνολογίας.

Το ίχνος των βημάτων, που άφησε πάνω από 200 εκατομμύρια χρόνια πριν από έναν πρώιμο δεινόσαυρο, θα παραμείνει στην ακτή στο Penarth μέχρι να τα διαβρώσει τελικά η παλίρροια. Εν τω μεταξύ, ελπίζουμε ότι όσοι τα δουν να εμπνευστούν να μάθουν περισσότερα για τη φυσική ιστορία.

Η μελέτη, “Late Triassic dinosaur tracks from Penarth, South Wales,” δημοσιεύεται στο περιοδικό Περιοδικό Γεωλογικό.