Περισσότερα από πενήντα χρόνια μετά τον θάνατό του, ο Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ παραμένει μια πανύψηλη προσωπικότητα στην ιστορία των αμερικανικών πολιτικών δικαιωμάτων. Όπως συμβαίνει με τους περισσότερους στοχαστές με επιρροή, υπάρχει μια ορισμένη ασάφεια στη δημόσια κατανόηση του King και της κληρονομιάς του. Οι Λευκοί Αμερικανοί ήταν πολύ δύσπιστοι για τον Κινγκ όσο ζούσε, αλλά καθώς η φήμη και η δημοτικότητά του μεγάλωναν, υποστηρικτές πολύ διαφορετικών θέσεων προσπάθησαν να τον διεκδικήσουν για δικό τους. Σήμερα, οι συντηρητικοί λατρεύουν να επικαλούνται την πιο διάσημη ομιλία του, το 1963 Εχω ένα όνειρο, με το όραμά του για έναν κόσμο όπου οι άνθρωποι «δεν θα κρίνονται από το χρώμα του δέρματός τους αλλά από το περιεχόμενο του χαρακτήρα τους». Οι προοδευτικοί είναι λάτρεις του Η Άλλη Αμερική, μια πιο ριζοσπαστική ομιλία από το 1967, όπου είπε ότι ίσως «πρέπει να μετανοήσουμε σε αυτή τη γενιά όχι μόνο για τα σκληρά λόγια των κακών ανθρώπων και τις βίαιες πράξεις των κακών ανθρώπων, αλλά για την απαίσια σιωπή και την αδιαφορία των καλών άνθρωποι που κάθονται και λένε «περίμενε στην ώρα σου».
[time-brightcove not-tgx=”true”]
Αυτοί οι δύο Kings είναι αυτοί που γνωρίζουμε, αλλά υπάρχουν και άλλοι Kings που πρέπει να ακούσουμε επίσης. ο Εχω ένα όνειρο η ομιλία μας δίνει την τυπική ιστορία της Αμερικής. Σύμφωνα με αυτή την ιστορία, η Αμερική ξεκινά με τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας, η οποία δηλώνει τις θεμελιώδεις αξίες μας, ιδιαίτερα την ισότητα. Το Σύνταγμα των Ιδρυτών μετατρέπει αυτές τις αξίες σε νόμο — στην αρχή ατελώς, αλλά η αμερικανική ιστορία είναι μια πρόοδος προς την εξαγορά της «υπόσχεσης» της Διακήρυξης, και μια μέρα θα «ζήσουμε το αληθινό νόημα του… «όλοι οι άνθρωποι δημιουργούνται ίσοι .”
Αυτή η ιστορία είναι παρηγορητική και καθησυχαστική, αλλά στην πραγματικότητα είναι ένα εμπόδιο για την πρόοδο, όπως ο Βασιλιάς του Η Άλλη Αμερική ήρθε να δει. Πρώτον, υποστηρίζει αυτό που ονόμασε την αδιαφορία των καλών ανθρώπων, την ιδέα ότι η κοινωνική πρόοδος «κυλάει στους τροχούς του αναπόφευκτου». Για ένα άλλο, μας λέει να κοιτάξουμε την Ιδρυτική Αμερική και τη Διακήρυξη της Ανεξαρτησίας ως την πηγή των θεμελιωδών ιδανικών μας. Αλλά κάνοντας αυτό μας λέει ότι αυτά τα ιδανικά μπορούν να συνυπάρχουν με την λευκή υπεροχή. Η αλήθεια είναι ότι το Founding America δεν ήταν ένα έθνος αφιερωμένο στην ιδέα μας για ισότητα. Η σημαία Betsy Ross μας δείχνει δεκατρία αστέρια σε έναν κύκλο και κάθε αστέρι αντιπροσωπεύει μια πολιτεία όπου η δουλεία ήταν νόμιμη.
Η ιδέα ότι η Διακήρυξη παρέχει το δρόμο προς τα εμπρός είναι βαθιά προβληματική. Ένας νεότερος βασιλιάς το είδε αυτό. Ως μαθητής στο γυμνάσιο το 1944, διαγωνιζόμενος σε έναν διαγωνισμό συζήτησης, εκφώνησε μια ομιλία με τίτλο Ο Νέγρος και το Σύνταγμα. Αρέσει Εχω ένα όνειρο, αυτή η ομιλία εξέτασε εάν η μεταχείριση των Μαύρων στην Αμερική ήταν σύμφωνη με τις αμερικανικές αξίες. Αλλά σε αντίθεση με Εχω ένα όνειρο, δεν εντόπισε αυτές τις τιμές στο Ιδρυτικό. «Η Αμερική έδωσε την πλήρη υπόσχεσή της για ελευθερία πριν από εβδομήντα πέντε χρόνια», είπε ο Κινγκ: το 1868, όταν οι 14ου Η τροπολογία επικυρώθηκε. Ο Εμφύλιος Πόλεμος και η Ανασυγκρότηση δημιούργησαν μια «νέα τάξη», είπε, «υποστηριζόμενη από τροποποιήσεις στο εθνικό σύνταγμα». Αυτές οι τροπολογίες, όχι η Διακήρυξη, υποσχέθηκαν την ισότητα.
Διαβάστε περισσότερα: Πώς ήταν να ακούς τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ Τζούνιορ να εκφωνεί την ομιλία «I Have a Dream»
Η εστίαση στην Ανασυγκρότηση μας δίνει μια διαφορετική ιστορία προέλευσης. Αυτό μας λέει ότι η αποστολή μας είναι να αναλάβουμε τον αγώνα ενός πολέμου για την ελευθερία και την αναμόρφωση της κοινωνίας επιδιώκοντας τη δικαιοσύνη και την ισότητα. Είναι λιγότερο καθησυχαστικό, γι’ αυτό πιθανώς ο King το εγκατέλειψε Εχω ένα όνειρο, επιδιώκοντας να στρατολογήσει λευκούς μετριοπαθείς στην υπόθεσή του. Αλλά οι σύμμαχοι που κέρδισε αποδείχτηκαν οι «καλοί άνθρωποι». Η Άλλη Αμερική που καθόταν δίπλα και συμβούλευε την υπομονή. Και αν αυτή η ιστορία είναι πιο διχαστική, είναι και πιο αληθινή. Στον Εμφύλιο Πόλεμο, οι ΗΠΑ εξέδωσαν μια διακήρυξη χειραφέτησης – στην Επανάσταση, οι Βρετανοί το έκαναν. Στο Σύνταγμα της Ανασυγκρότησης, οι ΗΠΑ απαγόρευσαν τη δουλεία – στο Σύνταγμα των Ιδρυτών, την προστάτευαν. Και είναι πιο περιεκτικό. εντοπίζει τις αξίες μας όχι σε έγγραφα που γράφτηκαν από λευκούς ιδιοκτήτες σκλάβων, αλλά από εκείνους που αγωνίστηκαν για τον τερματισμό της δουλείας, μαύρους και λευκούς.
Αυτή είναι μια καλύτερη ιστορία. Και είναι η ιστορία στην οποία επέστρεψε ο King. Την προηγούμενη μέρα του δολοφονία το 1968, μίλησε στο Μέμφις, όπου οι εργαζόμενοι στην υγιεινή απεργούσαν για αξιοπρεπείς μισθούς και συνθήκες εργασίας. Ο King ήταν άρρωστος εκείνο το βράδυ και είχε ζητήσει από έναν φίλο του να μιλήσει στη θέση του, αλλά όταν άκουσε ότι εκατοντάδες υποστηρικτές περίμεναν να τον ακούσουν, πήγε στον ναό Mason, ανέβηκε στη σκηνή και μίλησε αυθόρμητα. Έχω πάει στην κορυφή του βουνού Ξεκινά εξετάζοντας το ερώτημα σε ποια στιγμή της ανθρώπινης ιστορίας ο King θα ήθελε να ζήσει. Θεωρεί μερικά από τα κορυφαία σημεία της αρχαιότητας – την κλασική Ελλάδα και τη Ρώμη, την Αναγέννηση. Αγνοεί εντελώς την Ίδρυση – η πρώτη στιγμή της αμερικανικής ιστορίας που γίνεται αναφορά είναι η υπογραφή της Διακήρυξης της Χειραφέτησης. Στο τέλος, ο Κινγκ λέει ότι θα ήθελε να ζήσει ακριβώς εκεί που είναι, γιατί «Κάτι συμβαίνει στον κόσμο μας. Οι μάζες των ανθρώπων ξεσηκώνονται. Και… η κραυγή είναι πάντα η ίδια: «Θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι».
Πορεύουμε για την ελευθερία, είπε ο Κινγκ στους ακροατές του, και θα νικήσουμε αν παραμείνουμε ενωμένοι. Ήξερε ότι η ελευθερία είχε κόστος. «Μπορεί να μην φτάσω εκεί μαζί σου». Αλλά «εμείς, ως λαός, θα φτάσουμε στη γη της επαγγελίας». Και έστειλε το κοινό στη νύχτα με ένα τελευταίο κίνητρο, επικαλούμενος τη μεγάλη σύγκρουση όπου λευκοί και μαύροι Αμερικανοί πολέμησαν μαζί για την ελευθερία όλων. Η τελευταία γραμμή της τελευταίας ομιλίας που εκφώνησε ποτέ ο King δεν προέρχεται από τη Διακήρυξη ή το Σύνταγμα. Είναι από τον Εμφύλιο Πόλεμο. είναι η πρώτη σειρά του The Battle Hymn of the Republic. Τα μάτια μου έχουν δει τη δόξα του ερχομού του Κυρίου.
Τότε γεννήθηκε η Αμερική μας, όχι με την Επανάσταση και την Ίδρυση αλλά με τον Εμφύλιο Πόλεμο και την Ανασυγκρότηση. Οι αξίες που πρέπει να προωθήσουμε δεν είναι αυτές του Τόμας Τζέφερσον και των Κατασκευαστών του Συντάγματος. είναι οι αξίες του Αβραάμ Λίνκολν και του Συνεδρίου της Ανασυγκρότησης. Είναι καιρός να το δούμε αυτό. Είναι καιρός να συμμετάσχουμε σε αυτή την πορεία.