Μια νέα εργασία που δημοσιεύτηκε στο Εφημερίδα της Ένωσης Οικονομολόγων Περιβάλλοντος και Πόρων παρέχει εμπειρικές ενδείξεις ότι η αποστροφή του κινδύνου παίζει σημαντικό ρόλο στη συμπεριφορά των εργοστασίων ηλεκτροπαραγωγής των Η.Π.Α.

Στο “Rregulatory Induced Risk Aversion in Coal Contracting at the US Power Plants: Implications for Environmental Policy”, ο συγγραφέας Akshaya Jha σημειώνει ότι από το 1983 έως το 1997, η ισχύς των ΗΠΑ φυτά αγόρασαν το μεγαλύτερο μέρος της εισροής τους κάρβουνο από μακροπρόθεσμα συμβόλαια, συμβόλαια με συνέπεια τιμές υπερβαίνουν τις επικρατούσες τιμές άνθρακα spot. Ο Jha προτείνει έναν ρυθμιστικό μηχανισμό για τους λόγους για τους οποίους οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής ενδέχεται να παρουσιάζουν κίνδυνο αποστροφή κατά την αγορά εισροών, υποστηρίζοντας ότι οι ρυθμιστικές αρχές στην πράξη είναι λιγότερο πιθανό να ενσωματώσουν υψηλές πραγματοποιήσεις κόστους εισροών στην τιμή παραγωγής που καθορίζουν για τις επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας. Οι επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας ανταποκρίνονται σε αυτή τη ρυθμιστική πρακτική λαμβάνοντας δαπανηρές ενέργειες για τη μείωση της διακύμανσης του κόστους εισροών τους.

Ο Jha καθορίζει ένα ενδεικτικό μοντέλο στο οποίο μια εταιρεία μεγιστοποίησης του αναμενόμενου κέρδους λαμβάνει μια ρυθμιζόμενη ροή εσόδων. Αυτή η ρυθμιζόμενη ροή εσόδων επιστρέφει στην επιχείρηση μόνο το συνολικό κόστος κάτω από ένα συγκεκριμένο όριο «συνετής». Ο Jha καταδεικνύει ότι η ρυθμιζόμενη από τις τιμές εταιρεία σε αυτό το πλαίσιο δεν ελαχιστοποιεί το αναμενόμενο συνολικό κόστος, αντιθέτως εκφράζει προτιμήσεις τόσο για χαμηλότερο αναμενόμενο συνολικό κόστος όσο και για χαμηλότερη απόκλιση στο σύνολο.

Ο Jha εκτιμά τον βαθμό αποστροφής κινδύνου που επιδεικνύουν οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής των ΗΠΑ χρησιμοποιώντας δεδομένα σε επίπεδο συναλλαγών σχετικά με τις αγορές άνθρακα που πραγματοποιήθηκαν από σχεδόν κάθε εργοστάσιο ηλεκτροπαραγωγής στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1983 έως το 1997. Η αβεβαιότητα της άμεσης τιμής που αντιμετωπίζει κάθε εργοστάσιο κάθε μήνα εκτιμάται χρησιμοποιώντας μια έκδοση πάνελ δεδομένων ενός αυτοπαλινδρομικού μοντέλου τρίτης τάξης για τον ρυθμό αύξησης των τιμών spot. Τόσο ο μέσος όρος όσο και η διακύμανση αυτού του ρυθμού ανάπτυξης επιτρέπεται να ποικίλλουν ανάλογα με την περιοχή όπου βρίσκεται το φυτό και τον μήνα του έτους.

Ο Jha διαπιστώνει ότι οι σταθμοί ηλεκτροπαραγωγής που αντιμετωπίζουν μεγαλύτερη αβεβαιότητα στις τιμές του άνθρακα υπογράφουν συμβάσεις μεγαλύτερης διάρκειας, αγοράζουν άνθρακα με σύμβαση από μεγαλύτερο αριθμό κομητειών προέλευσης και πληρώνουν υψηλότερες συμβατικές τιμές άνθρακα κατά μέσο όρο. Για να βάλει τις εκτιμήσεις του σε μια προοπτική, ο Jha σημειώνει, «αν κάθε εξουσία Το εργοστάσιο αγόρασε όλο τον άνθρακα από την αγορά σποτ, η ετήσια συνολική εξοικονόμηση κόστους θα ήταν 2,9 δισεκατομμύρια δολάρια κατά μέσο όρο».

Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι μια αύξηση 10% στην αβεβαιότητα των τιμών άμεσης σύνδεσης σχετίζεται με αύξηση 0,9% στις τιμές του συμβατικού άνθρακα και ότι τόσο η αποστροφή κινδύνου όσο και οι επενδύσεις που σχετίζονται με συγκεκριμένες σχέσεις είναι σημαντικοί καθοριστικοί παράγοντες της συμπεριφοράς των Η.Π.Α. σταθμούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. “Αυτό υποδηλώνει ότι οποιαδήποτε εμπειρική ανάλυση των συμβάσεων θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη τους ρόλους που παίζουν τόσο το κόστος συναλλαγής όσο και η αποστροφή κινδύνου”, γράφει ο Jha. Η εκτιμώμενη επίδρασή του από την αβεβαιότητα της άμεσης τιμής στις τιμές συμβολαίου υποδηλώνει ότι τα εργοστάσια είναι πρόθυμα να ανταλλάξουν μια αύξηση $1,62 στο αναμενόμενο συνολικό κόστος τους με μια μείωση $1 στην τυπική απόκλιση του συνολικού κόστους. “Αυτό είναι πολύ μεγαλύτερο από τα ασφάλιστρα κινδύνου που καταβάλλονται παραδοσιακά στις αγορές εμπορευμάτων, υποδηλώνοντας ότι οι ρυθμιζόμενες τιμές ηλεκτρικών επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας έχουν ιδιαίτερα χαμηλή ανοχή στον κίνδυνο”.

Ο Jha χρησιμοποιεί την εκτίμησή του για την αποστροφή κινδύνου για να πραγματοποιήσει μια απλή ανάλυση προσομοίωσης της σχέσης κόστους-αποτελεσματικότητας ενός φόρου άνθρακα σε σχέση με το ανώτατο όριο και το εμπόριο. Οι εισροές αυτής της ανάλυσης προσομοίωσης είναι η αποστροφή κινδύνου σε επίπεδο εργοστασίου, ο μέσος όρος της τιμής της άδειας, η αστάθεια στην τιμή της άδειας και η συσχέτιση μεταξύ της τιμής άδειας και της τιμής του άνθρακα spot. Ο φόρος άνθρακα ορίζεται ίσος με τη μέση τιμή άδειας, σημειώνοντας ότι η υπό όρους διακύμανση του φόρου άνθρακα είναι ίση με μηδέν. Στις κεντρικές τιμές παραμέτρων, ο λόγος του αθροίσματος δικαστικά έξοδα που βαρύνουν τα εργοστάσια υπό ανώτατο όριο και το εμπόριο σε σχέση με τον φόρο άνθρακα είναι 1,27. Όταν η παράμετρος αποστροφής κινδύνου ορίζεται στο 50% της εκτίμησής του, η σχετική σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας είναι 1,13. Αυτή η σχετική σχέση κόστους-αποτελεσματικότητας είναι επομένως πολύ ευαίσθητη στο υποτιθέμενο επίπεδο κίνδυνος αποστροφή. Και καταλήγει, «Τα αποτελέσματα της ανάλυσης προσομοίωσής μου το υπογραμμίζουν αυτό αποστροφή κινδύνου θα πρέπει να διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στην απόφαση σχετικά με το ποιο από αυτά τα δύο μέσα πολιτικής θα εφαρμοστούν».