Τα δάση της Λατινικής Αμερικής – ένα από τα μεγαλύτερα πλεονεκτήματα του κόσμου για την καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής – πιθανότατα θα συνεχίσουν να συρρικνώνονται σε μέγεθος και οικονομική επιρροή, αλλά όχι απαραίτητα στην ικανότητά τους να βοηθήσουν στην καταπολέμηση της υπερθέρμανσης του πλανήτη, σύμφωνα με νέα έρευνα από το Georgia Tech’s School of Public. Πολιτική (SPP).

Η μελέτη με επικεφαλής την περιβαλλοντολόγο Alice Favero αξιολόγησε διαφορετικές κοινωνικοοικονομικές και την αλλαγή του κλίματος σενάρια για την αξιολόγηση του τι ξυλεία αγορά και τα δάση θα μοιάζουν στο μέλλον. Η Favero και οι συνάδελφοί της διαπίστωσαν ότι σε ένα μέλλον με ελάχιστη θέρμανση, τα δάση της Λατινικής Αμερικής πιθανότατα θα συνεχίσουν να χάνουν έδαφος για γεωργικές χρήσεις. Σε ένα πιο τρομερό σενάριο για το κλίμα, οι δασικές εκτάσεις εξακολουθούν να συρρικνώνονται. Ωστόσο, η ικανότητα των μικρότερων δασών να συλλαμβάνουν και να συγκρατούν άνθρακα προβλέπεται να υποφέρει λιγότερο, καθώς ο αυξημένος άνθρακας της ατμόσφαιρας ενισχύει την ανάπτυξη των δέντρων.

Και στα δύο σενάρια, η έρευνα του Favero υποδηλώνει ότι η βιομηχανία ξυλείας της Λατινικής Αμερικής θα χάσει έδαφος οικονομικά τα επόμενα 80 χρόνια. Αλλά οι οικονομικές απώλειες θα είναι πιο σημαντικές στο πιο τρομερό σενάριο για το κλίμα. Αυτό είναι το αποτέλεσμα των επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής σε άλλες περιοχές, όπως ο Καναδάς, που θα αυξήσουν την παραγωγικότητα των δασών σε αυτές τις περιοχές. Αυτός ο ανταγωνισμός θα καταστείλει τη ζήτηση για ξυλεία Λατινικής Αμερικής, η οποία σήμερα αντιπροσωπεύει το 15% έως 20% της παγκόσμιας προσφοράς. Με τη σειρά του, αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε μεγαλύτερη αποψίλωση των δασών καθώς τα δάση χάνουν την οικονομική τους αξία σε σχέση με άλλες χρήσεις γης.

«Νομίζω ότι το πιο ενδιαφέρον μέρος αυτής της έρευνας για έναν οικονομολόγο όπως εγώ είναι ότι όχι μόνο εξετάζει τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στα δάση και την αγορά ξυλείας στη Λατινική Αμερική, αλλά λαμβάνει επίσης υπόψη τις έμμεσες επιπτώσεις του κλίματος σε άλλες περιοχές. και αντίστοιχες επιπτώσεις στην αγορά και στις αποφάσεις διαχείρισης στην περιοχή», δήλωσε ο Favero, ένας ακαδημαϊκός επαγγελματίας που μελετά τα οικονομικά της κλιματικής αλλαγής στην παγκόσμια ξυλεία.

Επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής και της ζήτησης ξυλείας

Για τη μελέτη τους—την πρώτη αποσπασματική αξιολόγηση των επιπτώσεων του κλίματος στα δάση της Λατινικής Αμερικής—η Favero και οι συνεργάτες της, Ph.D. Ο φοιτητής W. Parker Hamilton και ο καθηγητής Brent Sohngen του Ohio State University, στράφηκαν στο Παγκόσμιο Μοντέλο Ξυλείας. Το εργαλείο περιλαμβάνει 250 διαφορετικές κατηγορίες γης, από ταχέως αναπτυσσόμενες δενδροφυτείες σε αδιαχείριστα δάση. Αναλύει τον τρόπο με τον οποίο οι παράγοντες της χρήσης γης, της διαχείρισης και της αγοράς ανταποκρίνονται σε διάφορες παρεμβάσεις πολιτικής υπό διαφορετικές κλιματικές συνθήκες. Συγκεκριμένα, συμπεριέλαβαν επίσης εισροές από ένα μοντέλο βλάστησης που προβλέπει τις επιπτώσεις των αλλαγών στη θερμοκρασία, τις βροχοπτώσεις και τα αέρια του θερμοκηπίου στην ανάπτυξη της βλάστησης και στις συνθήκες επιβίωσης.

Τέλος, η μοντελοποίησή τους βασίστηκε σε τέσσερις «κοινόχρηστες κοινωνικοοικονομικές οδούς», ή SSP. Αυτά είναι μοντέλα δυνητικών μελλοντικών κλιματικών συνθηκών που υπερβαίνουν τις προβλέψεις για τις εκπομπές άνθρακα για να εξετάσουν πολιτιστικές, πολιτικές και οικονομικές αλλαγές που θα μπορούσαν να επιταχύνουν ή να βάλουν φρένο στην κλιματική αλλαγή.

Ενώ ξυλεία τιμές αναμένεται να αυξηθεί στα περισσότερα από τα σενάρια που προσομοιώθηκαν στη μελέτη, η αύξηση δεν είναι αρκετή για να αποτρέψει τη συνεχιζόμενη απώλεια δασικής γης για γεωργικές και άλλες χρήσεις, σύμφωνα με τη μελέτη. Η συνολική δασική έκταση προβλέπεται να μειωθεί κατά 97 εκατομμύρια έως 160 εκατομμύρια εκτάρια, ή περίπου 375.000 τετραγωνικά μίλια σε 618.000 τετραγωνικά μίλια, έως το 2100. Αυτές οι επιπτώσεις είναι πιο έντονες στα σενάρια με τη χαμηλότερη οικονομική ανάπτυξη και ελάχιστη ζήτηση για ξυλεία.

Ωστόσο, η αυξημένη ζήτηση για ξυλεία σε ορισμένα σενάρια πιθανότατα θα οδηγήσει σε πρόσθετη φύτευση σε φυτείες ξυλείας, με αποτέλεσμα έως και 16 εκατομμύρια εκτάρια (περίπου 62.000 τετραγωνικά μίλια) νέων διαχειριζόμενων δασών σε όλη την περιοχή. Σε συνδυασμό με την αποθήκευση άνθρακα που αποκτάται από την πιο εύρωστη ανάπτυξη των δέντρων λόγω της κλιματικής αλλαγής, αυτά τα νέα διαχειριζόμενα δάση θα μπορούσαν να συμβάλουν στην αντιστάθμιση των πιθανών ζημιών της κλιματικής αλλαγής όσον αφορά τη μετανάστευση των δέντρων και την αύξηση του ποσοστού θανάτωσης. Δηλαδή, η ποσότητα άνθρακα που δεσμεύεται ανά εκτάριο δασών στη Λατινική Αμερική θα αυξηθεί υπό την κλιματική αλλαγή, σύμφωνα με την έρευνα.

«Αυτό είναι ένα σημαντικό εύρημα για αυτήν την περιοχή που έχει ένα μεγάλο μέρος φυσικών δασών που παραμένει μια από τις πιο σημαντικές διασφαλίσεις του πλανήτη έναντι των εκπομπών άνθρακα και πηγή άλλων υπηρεσιών οικοσυστήματος», έγραψαν οι ερευνητές στην εργασία τους.

Σε όλα τα κοινωνικοοικονομικά σενάρια, τα φυσικά και τα μη διαχειριζόμενα δάση θα μπορούσαν επίσης να μειωθούν κατά 20% σε σχέση με τα τρέχοντα επίπεδα χωρίς πρόσθετες πολιτικές διατήρησης των δασών, σύμφωνα με τη μελέτη.

Οι αλλαγές διαφέρουν από χώρα σε χώρα. Για παράδειγμα, η πιο σοβαρή κλιματική αλλαγή θα μπορούσε να οδηγήσει στη Βραζιλία να χάσει ένα σημαντικό μέρος των εναπομεινάντων εύκρατων δασών της, ενώ τα τροπικά της δάση θα μπορούσαν να αναπτυχθούν. Όμως τα αποτελέσματα είναι πιο ήπια στην υπόλοιπη Νότια Αμερική και την Κεντρική Αμερική. Όσον αφορά την παραγωγή ξυλείας, η έρευνα υποδηλώνει ότι μόνο η Αργεντινή θα αυξήσει την παραγωγή της υπό μέτρια και πιο σοβαρά μοντέλα θέρμανσης.

Η σημασία της δημόσιας πολιτικής στην επιβράδυνση της κλιματικής αλλαγής

Τα ευρήματα είναι ιδιαίτερα σημαντικά για τους δημόσιους αξιωματούχους, τις εταιρείες ξυλείας και τους διαχειριστές γης σε ολόκληρη τη Λατινική Αμερική, όπου οι αποφάσεις διαχείρισης γης τις επόμενες δεκαετίες θα μπορούσαν να έχουν απτό αντίκτυπο στο παγκόσμιο κλίμα.

Στο έγγραφο, οι ερευνητές περιλαμβάνουν μια έκκληση για πολιτικές διαχείρισης των δασών που θα βοηθήσουν τα δάση της Λατινικής Αμερικής να διατηρήσουν τη θέση τους ως σημαντικό στοιχείο στην καταπολέμηση της κλιματικής αλλαγής.

Παρόμοια με τον τρόπο με τον οποίο «οι παράγοντες της αγοράς και των θεσμικών οργάνων συνέβαλαν στα δάση δεύτερης ανάπτυξης σε φυτείες, και η μεγαλύτερη επιβολή των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας και η διαχείριση των κοινοτικών δασών έχουν μειώσει τις αρνητικές επιπτώσεις της αποψίλωσης στο απόθεμα άνθρακα, το μέλλον δάσος αποφάσεις διαχείρισης και πολιτικές διατήρησης άνθρακας στα δάση θα μπορούσε να μετριάσει τις αρνητικές επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής στο μέλλον», έγραψαν οι ερευνητές στην εργασία τους.