Φαίνεται ότι η Τζίνι έχει κάποια πραγματική επαναστατική ενέργεια που συμβαίνει εδώ.

Ήταν απλώς αναπόφευκτο ότι η γενιά μας θα έβρισκε κάποιον τρόπο να βασανίσει τα παιδιά μας. Απλώς το κάνουμε με έμμονους οπαδούς αντί με καταναγκαστικό στίβο, μαθήματα πιάνου και γυμναστική, όπως μας έκαναν οι γονείς μας Boomer.

Είναι ένα πράγμα να απολαμβάνεις χαλαρά κάτι είτε πρόκειται για οπαδούς, άθλημα ή ομάδα. Είναι άλλο πράγμα εντελώς να καταναλώνεσαι πλήρως από αυτό σε ένα σημείο που να είναι ό,τι βασίζεται στη ζωή σου.

Διακλαδώστε λίγο… Δοκιμάστε κάτι νέο. Βγείτε λίγο από τη ζώνη άνεσης. Ξέρεις? Αυτό είναι τελικά η ζωή.

Μπορώ μόνο να φανταστώ ότι θα βλέπουμε όλο και περισσότερες αναρτήσεις όπως αυτή καθώς τα παιδιά περισσότερων Millennials φτάνουν στην εφηβεία τους.