Ανισότητες στην αραβική περιοχή: Η πείνα διπλασιάζεται, το χρέος που προκαλείται, η ανάκαμψη είναι άνιση


Οικονομίας & Εμπορίου, Τίτλοι, Μέση Ανατολή & Βόρεια Αφρική, Φτώχεια και ΣΒΑ

Φτώχεια και ΣΒΑ

Σκηνές και αυτοσχέδια καταφύγια σε καταυλισμό εκτοπισμένων στην Υεμένη. Credit: UNICEF/Alessio Romenzi

ΜΑΔΡΙΤΗ, 12 Ιανουαρίου 2022 (IPS) – Το πανόραμα είναι ζοφερό: η πείνα στην αραβική περιοχή συνεχίζει να αυξάνεται, με αύξηση άνω του 90% από το 2000, ενώ το χρέος αυξάνεται και η οικονομική ανάκαμψη είναι αδύναμη και άνιση.ο 2021 Εγγύς Ανατολή και Βόρεια Αφρική Περιφερειακή επισκόπηση της επισιτιστικής ασφάλειας και της διατροφής δείχνει ότι ο αριθμός των πεινασμένων στην περιοχή έφτασε τα 69 εκατομμύρια άτομα το 2020, «που προκλήθηκαν από παρατεταμένες κρίσεις, κοινωνικές αναταραχές και έκθεση σε πολλαπλούς κραδασμούς και στρες όπως συγκρούσεις, φτώχεια, ανισότητα, κλιματική αλλαγή, σπάνιους φυσικούς πόρους και τις οικονομικές επιπτώσεις σχετίζεται με την πρόσφατη πανδημία COVID-19».

Σύμφωνα με την έκθεση, σχεδόν το ένα τρίτο του πληθυσμού της αραβικής περιοχής, – ή 141 εκατομμύρια άνθρωποι – αντιμετώπισε «μέτρια ή σοβαρή επισιτιστική ανασφάλεια» το 2020, μια αύξηση άνω των 10 εκατομμυρίων σε σχέση με το προηγούμενο έτος.

Μόλις τέσσερις από τους μεγάλους αραβικούς παραγωγούς πετρελαίου (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κουβέιτ) απολαμβάνουν ένα εισόδημα που τους επιτρέπει να ξεπεράσουν την επιδεινούμενη κρίση πείνας στην περιοχή.

Οι άλλες 18 αραβικές χώρες –ορισμένες από αυτές είναι επίσης παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως η Αλγερία, το Ιράκ και η Λιβύη– αντιμετωπίζουν «ανασφάλειες υγείας, τροφίμων και διατροφής».

Η Αραβική Περιφέρεια περιλαμβάνει: Αλγερία; Μπαχρέιν; Κομόρες? Τζιμπουτί; Αίγυπτος; Ιράκ; Ιορδανία; Κουβέιτ; Λίβανος; Λιβύη; Μαυριτανία; Μαρόκο; Ομάν; Κατάρ; Σαουδική Αραβία; Σομαλία; Σουδάν; Συρία; Τυνησία; Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα· Η Υεμένη, όπως και η Παλαιστίνη. Ο συνολικός πληθυσμός τους ανέρχεται συνολικά σε σχεδόν 450 εκατομμύρια κατοίκους.

Μόλις τέσσερις από τους μεγάλους αραβικούς παραγωγούς πετρελαίου (Σαουδική Αραβία, Κατάρ, Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα και Κουβέιτ) απολαμβάνουν ένα εισόδημα που τους επιτρέπει να ξεπεράσουν την επιδεινούμενη κρίση πείνας στην περιοχή.

Οι άλλες 18 αραβικές χώρες –ορισμένες από αυτές είναι επίσης παραγωγοί πετρελαίου και φυσικού αερίου, όπως η Αλγερία, το Ιράκ και η Λιβύη– αντιμετωπίζουν «ανασφάλειες υγείας, τροφίμων και διατροφής».

Έντονες αντιθέσεις

Στην περίπτωση της Υεμένης, για παράδειγμα, με 30 εκατομμύρια κατοίκους, το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν (ΑΕΠ) είναι τόσο χαμηλό όσο 19 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, σε σύγκριση με τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα (10 εκατομμύρια κάτοικοι), με το ΑΕΠ τους να ανέρχεται σε 100 δισεκατομμύρια ΗΠΑ δολάρια, δηλαδή πάνω από το πενταπλάσιο της Υεμένης με μόλις το ένα τρίτο του πληθυσμού.

Ένα άλλο παράδειγμα είναι η περίπτωση της Σαουδικής Αραβίας (33 εκατομμύρια κάτοικοι), με το ΑΕΠ της να αγγίζει τα 700 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ, σε σύγκριση με την Αίγυπτο (102 εκατομμύρια κάτοικοι), της οποίας ο πληθυσμός τριπλασιάζεται εκείνος της Σαουδικής Αραβίας, αλλά με μόλις το ένα τρίτο του ΑΕΠ της να ανέρχεται σε λιγότερο από το μισό: σε 280 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ.

Οι συγκρούσεις προκαλούν πείνα σε 53 εκατομμύρια ανθρώπους πύου

Οι συγκρούσεις συνεχίζουν να είναι μία από τις κύριες αιτίες πείνας στην περιοχή, με περίπου 53,4 εκατομμύρια ανθρώπους να αντιμετωπίζουν πείνα σε χώρες και περιοχές που πλήττονται από συγκρούσεις, ποσοστό που είναι περισσότερο από έξι φορές υψηλότερο από ό,τι στις χώρες χωρίς σύγκρουση, λέει ο Abdulhakim Elwaer, Βοηθός του FAO Γενικός Διευθυντής και Περιφερειακός Αντιπρόσωπος για την Εγγύς Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική.

«Μπορεί να μην υπάρξει ορατή βελτίωση της κατάστασης φέτος, καθώς οι κύριοι οδηγοί της πείνας θα συνεχίσουν να παρασύρουν την κατάσταση ακόμα πιο κάτω».

Υποσιτισμός; υπερβολική διατροφή

Η συνύπαρξη υποσιτισμού και υπερσιτισμού είναι ένα διπλό βάρος που πρέπει να επωμιστούν πολλές οικογένειες, κοινότητες και χώρες στην αραβική περιοχή, ειδικά για παιδιά κάτω των πέντε ετών, σύμφωνα με την έκθεση, η οποία ενημερώνει ότι το 2020, το 20,5% των παιδιά κάτω των πέντε ετών παρουσιάζουν καθυστέρηση και το 7,8% σπαταλούνται το 2020.

«Το υπερβολικό βάρος στην παιδική ηλικία παραμένει ένα υψηλό πρόβλημα δημόσιας υγείας στην περιοχή, ξεπερνώντας τον παγκόσμιο μέσο όρο του 5,7% και φθάνοντας το 10,7% στην περιοχή», προσθέτει ο Elwaer.

Παιδικός υποσιτισμός; παχυσαρκία ενηλίκων

Σύμφωνα με τον περιφερειακό εκπρόσωπο του FAO για την Εγγύς Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική, η Αραβική Περιφέρεια δεν παλεύει μόνο με τον παιδικό υποσιτισμό αλλά και με την παχυσαρκία των ενηλίκων.

Ο επιπολασμός της παχυσαρκίας μεταξύ των ενηλίκων αυξάνεται σταθερά στην περιοχή από το 2000, φτάνοντας το 28,8% το 2020, που είναι υπερδιπλάσιος από τον παγκόσμιο μέσο όρο του 13,1% και κατατάσσει την περιοχή ως την τρίτη πιο παχύσαρκη στον κόσμο, μετά τη Βόρεια Αμερική με 36,7%, και η Αυστραλία και η Νέα Ζηλανδία με 30,7%.

Ανώμαλη οικονομική ανάκαμψη

Εν τω μεταξύ, μια Παγκόσμια Τράπεζα μελέτη αναφέρει ότι σχεδόν δύο χρόνια μετά την πανδημία του COVID-19, η οικονομική ανάκαμψη στη Μέση Ανατολή και τη Βόρεια Αφρική (MENA) είναι αδύναμη και άνιση.
«Η απόδοση κάθε μιας από τις 20 οικονομίες της περιοχής εξαρτάται από την ατομική της έκθεση στις διακυμάνσεις της τιμής του πετρελαίου και από το πόσο καλά διαχειρίζεται την πανδημία. Έτσι, οι προβλέψεις για μέσο περιφερειακό ρυθμό αύξησης του ΑΕΠ της τάξης του 2,8% το 2021 και ένα καλύτερο 4,2% το 2022, εάν υποχωρήσει η πανδημία, συγκαλύπτουν τις διαφορές μεμονωμένων χωρών».

Η μελέτη συνεχίζει λέγοντας ότι πέρα ​​από τον τραγικό ανθρώπινο απολογισμό της, η παγκόσμια κρίση υγείας του 2020/21 έδειξε τον βαθμό στον οποίο οι οικονομικές επιδόσεις εξαρτώνται από τον έλεγχο της πανδημίας, «με τις οικονομίες της ΜΕΝΑ μεταξύ εκείνων που πληρώνουν το τίμημα για δεκαετίες υποεπενδύσεων στη δημόσια υγεία».
«Πράγματι, οι περισσότερες χώρες της MENA εισήλθαν στην πανδημία με υπερβολική αυτοπεποίθηση και κακή προετοιμασία και τα ποσοστά εμβολιασμού επίσης θα επηρεάσουν την οικονομική τους ανάκαμψη. Και πάλι, η προοπτική είναι άνιση, με πλουσιότερα έθνη να προηγούνται».
Ανισότητα εμβολίων

Στις αρχές Δεκεμβρίου, τα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα είχαν τον υψηλότερο πλήρως εμβολιασμένο πληθυσμό στον κόσμο με 90%, ενώ η Υεμένη εμβολιάστηκε πλήρως μόνο το 1% του πληθυσμού της, σύμφωνα με τη μελέτη, η οποία προσθέτει ότι μια πιο δίκαιη διάθεση εμβολίων σε όλη την περιοχή είναι «ουσιώδης ” για ανάρρωση.

«Σε μέρη της ΜΕΝΑ, η πολιτική αστάθεια, η ευθραυστότητα και οι συγκρούσεις επιδεινώνουν τις προκλήσεις που αντιμετωπίζουν καθώς οι κυβερνήσεις προσπαθούν να χειριστούν την πανδημία. Στον Λίβανο, η οικονομική κατάρρευση είχε καταστροφικό αντίκτυπο στις δημόσιες επιχειρήσεις κοινής ωφέλειας και στα μέσα διαβίωσης των ανθρώπων. Στην Υεμένη και τη Συρία, η συνεχιζόμενη ένοπλη σύγκρουση έχει συνδυαστεί με την πανδημία για να βυθίσει τις χώρες βαθύτερα στην κρίση».
Πολλή Αβεβαιότητα

Η μέτρια οικονομική ανάκαμψη της ΜΕΝΑ ακολουθεί μια συρρίκνωση 3,8% του Ακαθάριστου Εγχώριου Προϊόντος (ΑΕΠ) το 2020, 0,6 της ποσοστιαίας μονάδας υψηλότερη από ό,τι είχε προβλεφθεί τον Απρίλιο του ίδιου έτους.
«Συνολικά, η περιοχή αντιμετωπίζει μια αδύναμη ανάκαμψη, και μια ανάκαμψη με μεγάλη αβεβαιότητα, με το εκτιμώμενο σωρευτικό κόστος της πανδημίας ως προς τις απώλειες του ΑΕΠ να ανέρχεται σε σχεδόν 200 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ μέχρι το τέλος του έτους».

Σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα, το κατά κεφαλήν ΑΕΠ—συχνά θεωρείται πιο ακριβές μέτρο του βιοτικού επιπέδου—μεταφέρει ένα ακόμη πιο αποθαρρυντικό μήνυμα. Μια προβλεπόμενη αύξηση 1,1% το 2021, μετά από πτώση περίπου 5,4% το 2020, έχει αφήσει το πραγματικό κατά κεφαλήν ΑΕΠ 4,3% κάτω από το επίπεδο του 2019.
Ουσιαστικός Δανεισμός

Ο σημαντικός δανεισμός που χρειάστηκε να αναλάβουν οι κυβερνήσεις της MENA για τη χρηματοδότηση έκτακτων δαπανών για την υγεία και την κοινωνική πρόνοια έχει αυξήσει δραματικά το δημόσιο χρέος.
«Το μέσο δημόσιο χρέος στις χώρες της ΜΕΝΑ προβλέπεται να μειωθεί από 56,3% σε 53,6%, ενώ στις αναπτυσσόμενες χώρες εισαγωγής πετρελαίου, το δημόσιο χρέος προς το ΑΕΠ προβλέπεται να αυξηθεί από 90,4% σε 92,3% το 2021, καθώς τα δημοσιονομικά ελλείμματα παραμένουν μεγάλη» καταλήγει η Παγκόσμια Τράπεζα.

Ταχεία συσσώρευση δημόσιου χρέους

Παράλληλα, το συσσωρευμένο κόστος της πανδημίας εκτιμάται ότι θα ξεπεράσει τα 227 δισεκατομμύρια δολάρια ΗΠΑ μέχρι το τέλος του 2021, σύμφωνα με άλλη Παγκόσμια Τράπεζα κανω ΑΝΑΦΟΡΑ.

Η πανδημία COVID-19 επιδείνωσε τις μακροχρόνιες αναπτυξιακές προκλήσεις στην περιοχή της Μέσης Ανατολής και της Βόρειας Αφρικής, «συμβάλλοντας στην αύξηση της φτώχειας, στην επιδείνωση των δημόσιων οικονομικών, στην αύξηση των τρωτών σημείων του χρέους και στην περαιτέρω διάβρωση της εμπιστοσύνης στην κυβέρνηση». προειδοποιεί η έκθεση.

Η τελευταία έκθεση περιφερειακής οικονομικής ενημέρωσης της Παγκόσμιας Τράπεζας περιγράφει λεπτομερώς την «οικονομική καταστροφή» της πανδημίας COVID-19 μέχρι σήμερα, τις μακροπρόθεσμες συνέπειες της έκρηξης του δημοσίου χρέους που προκύπτει και τις δύσκολες επιλογές που θα αντιμετωπίσουν οι κυβερνήσεις, ακόμη και στην κρίση της δημόσιας υγείας μειώνεται.

Περισσότερα έξοδα, περισσότερα χρέη

Η ανάγκη συνέχισης των δαπανών – και συνέχισης του δανεισμού – θα παραμείνει ισχυρή για το άμεσο μέλλον. Οι χώρες MENA δεν θα έχουν άλλη επιλογή από το να συνεχίσουν τις δαπάνες για την υγειονομική περίθαλψη και την κοινωνική προστασία όσο συνεχίζεται η πανδημία, σύμφωνα με την Παγκόσμια Τράπεζα.

«Συνεπώς, σε έναν κόσμο μετά την πανδημία, οι περισσότερες χώρες της ΜΕΝΑ μπορεί να βρεθούν κολλημένες με λογαριασμούς εξυπηρέτησης χρέους που απαιτούν πόρους που διαφορετικά θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την οικονομική ανάπτυξη».



Source link

By koutsobolis

koutsobolis.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *