Η Σκωτσέζα καλλιτέχνης Τζο Χάμιλτον ξεπερνά τα όρια του κροσέ, με τους ανατρεπτικούς πίνακες με βελονάκι της. Φεύγοντας από τις απλές κατασκευές με νήμα, εμπνέεται κάποια εντυπωσιακά πολύχρωμα πορτρέτα, φτιαγμένα με ανακυκλωμένο νήμα. Τα κομψά και προσεκτικά ραμμένα δημιουργήματα, παίζουν με το χρώμα, τη γραμμή και την υφή, αμφισβητώντας τις παραδοσιακές μας αντιλήψεις για το βελονάκι, ως μορφή τέχνης.
Αναμφισβήτητα πρωτοπόρος στη σφαίρα της εικονιστικής τέχνης κροσέ, η Χάμιλτον χρησιμοποιεί τη δουλειά της για να σχολιάσει τα περίπλοκα ζητήματα που μαστίζουν την κοινωνία σήμερα, εστιάζοντας ιδιαίτερα στην δυστυχώς γρήγορα κλιμακούμενη κλιματική κρίση. Πιο συγκεκριμένα, το πρόσφατο έργο της καλλιτέχνιδας «Transitory Trespass», παρουσιάστηκε τον περασμένο Νοέμβριο και ασκεί κριτική στην τεταμένη σχέση της ανθρωπότητας με το περιβάλλον και στον καταστροφικό αντίκτυπο που έχει αυτή στον πλανήτη μας.
“Masked: Metamorphic,” 2021, Τζο Χάμιλτον. Photo Credits: John Clark
«Το Transitory Trespass ασχολείται με τα συναισθήματά μου σχετικά με το πώς η ανθρώπινη φυλή αλληλοεπιδρά με τον φυσικό κόσμο, εξιδανικεύοντας και καταστρέφοντάς τον ταυτόχρονα, με πάρα πολλά πράγματα που είναι φτιαγμένα από τον άνθρωπο», δηλώνει η Χάμιλτον στο My Modern Met. «Με την ανησυχία μου (και την ελαφρά εμμονή μου) για την κλιματική κρίση της ρύπανσης με τα πλαστικά, άρχισα να ανακυκλώνω όσο το δυνατόν περισσότερα από τα πλαστικά απόβλητα του νοικοκυριού μου σε νήματα, τα οποία χρησιμοποιώ για τη δουλειά μου».
Η νέα καινοτομία στα νήματα
Το Πλάρνα, όπως ονομάζεται, είναι πλαστικό νήμα που κατασκευάζεται από πεταγμένα πλαστικά μιας χρήσης, όπως ανακυκλωμένες σακούλες για ψώνια και άλλα παρόμοια πλαστικά απορρίμματα. Η Χάμιλτον φτιάχνει το δικό της νήμα, κόβοντας τα χερούλια και το κάτω μέρος από τις πλαστικές σακούλες και στη συνέχεια τεμαχίζοντας τα σε θηλιές, οι οποίες έπειτα δένονται μεταξύ τους για να φτιάξουν διπλές κλωστές νήματος.
Η Τζο Χάμιλτον έχει χρησιμοποιήσει τα πάντα, από σακούλες κατεψυγμένων τροφίμων έως και συσκευασίες από χαρτί υγείας, για να δημιουργήσει τα κατάλληλα υλικά για τα δημιουργήματά της με κροσέ. Η καλλιτέχνης δεσμεύτηκε πριν από χρόνια πως θα σταματήσει να αγοράζει καινούργια νήματα, λόγω της ρύπανσης που δημιουργείται κατά τη διαδικασία κατασκευής τους αλλά και εξαιτίας των αρνητικών επιπτώσεων που έχουν στο περιβάλλον. Αντίθετα, χρησιμοποιεί μόνο το δικό της νήμα και κάποιες φορές νήματα που μπορεί να βρει μεταχειρισμένα.
“Death Star PDX,” 2018, Τζο Χάμιλτον. Photo Credits: John Clark
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑΛίγο ’21 ακόμη: 5 εκθέσεις για το τέλος της χρονιάς12.09.2018
Ένα νήμα φέρνει την αλλαγή
Αυτό προσθέτει μια άλλη διάσταση στη δουλειά της, η οποία ξεπερνά τον απλό σχολιασμό αυτών των ζητημάτων, καθώς γίνεται μέρος της λύσης. Ωστόσο, η Χάμιλτον γνωρίζει ότι υπάρχουν ακόμη πολλά που πρέπει να γίνουν. «Αν και αισθάνομαι λίγο καλύτερα που κρατάω μερικά πλαστικά απόβλητα έξω από τους χώρους υγειονομικής ταφής και τους ωκεανούς, πιστεύω ότι το βάρος της κρίσης των πλαστικών θα πρέπει να βαρύνει τους κατασκευαστές, τις εταιρείες, και εδώ στις ΗΠΑ, την ομοσπονδιακή κυβέρνηση», εξηγεί η καλλιτέχνης.
«No Man’s Coverage», 2021, Τζο Χάμιλτον. Photo Credits: John Clark
«No Man’s Coverage», 2021, Τζο Χάμιλτον. Photo Credits: John Clark
Από την επίπονη και κουραστική διαδικασία της δημιουργίας του δικού της νήματος από πλαστικό, μέχρι τον όγκο και την πολυπλοκότητα κάθε κομματιού της, μπορεί κανείς μόνο να φανταστεί τον χρόνο και την προσπάθεια που χρειάζεται για κάθε ξεχωριστή σύνθεση. Το πρώτο έργο τέχνης της Χάμιλτον με κροσέ, το «I Crochet Portland», της πήρε πάνω από δύο χρόνια για να το ολοκληρώσει. Τελικά, κάθε βελονιά εξυπηρετεί έναν ευρύτερο σκοπό: να κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν και να επανεκτιμήσουν τον αντίκτυπο που έχει η καθημερινή τους ζωή και οι συνήθειές τους στον κόσμο γύρω μας.
«Θέλω να ελπίζω πως τα θέματα και τα υλικά θα μπορούσαν να μας βοηθήσουν να επανεξετάσουμε τη σχέση μας τόσο με τον τεχνητό, όσο και με τον φυσικό κόσμο, και ότι θα μπορέσουμε να αποσυρθούμε από το σημείο καμπής που πλησιάζει γρήγορα, όπου τα απερίσκεπτα ανθρωπογενή δημιουργήματα της προγραμματισμένης απαξίωσης θα εξαφανίσουν τον φυσικό κόσμο και εμάς, για τα καλά», δηλώνει η Χάμιλτον.
«Ελπίζω ο δικός μου πολύ αργός τρόπος εργασίας, σε αντίθεση με τους ιλιγγιώδεις ρυθμούς της σύγχρονης ζωής, να μας ενθαρρύνει όλους να επιβραδύνουμε, να εκτιμήσουμε αυτό που έχουμε και να απαλύνουμε την ακόρεστη πείνα για περισσότερα πράγματα» κατέληξε.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΑΚΟΜΑReduce-Reuse-Recycle: Πώς θα το κάνετε πράξη στις γιορτές12.09.2018